lǎn dai
lǎn juàn
lǎn hàn
lǎn yāo
lǎn lǎn
lǎn xué
lǎn jià
lǎn màn
lǎn qiè
lǎn zhuō
lǎn dài
lǎn dùn
lǎn yì
lǎn lóng
lǎn sàn
lǎn huò
lǎn duò
lǎn fù
lǎn zhèng
lǎn cán
lǎn duò
lǎn jǐ
lǎn bǎn
lǎn guǐ
lǎn kùn
lǎn duò
lǎn fàng
lǎn de
lǎn hóu
lǎn rén
lǎn chóng
sì duò
pín duò
xiè duò
tuí duò
jiě duò
màn duò
chí duò
shuāi duò
áo duò
xiān duò
wéi duò
sì duò
tān duò
xiū duò
yín duò
hūn duò
lǎn duò
yōng duò
jiān duò
chí duò
yóu duò
fú duò
dài duò
yàn duò
ān duò
lǎn duò
jiāo duò
piān duò
tōu duò
bū duò
qiè duò
kuàng duò
yǔ duò
jiāo duò
qīng duò
huī duò
tián duò
jīn duò
shū duò
tuì duò
wěi duò
màn duò
jiǎn duò
懒惰lǎnduò
(1) 偷懒;不喜欢费体(好工具.)力或脑力
例有天赋却懒惰的艺术家英lazy;slothful(2) 不勤快
例这对懒惰的作家是个刺激英indolent⒈ 亦作“懒嫷”。偷懒,不勤快。
引晋陶潜《责子》诗:“阿野已二八,懒惰故无匹。”
《朱子语类》卷一〇七:“先生病中应接不倦。左右请少节之,先生厉声曰:‘你懒惰,教我也懒惰。’”
元王晔《桃花女》楔子:“此人勤谨老实,又不懒惰,又不偷盗。”
清孙枝蔚《忆儿行赠韩叔夜》:“良朋盛会无几日,相寻那许更懒媠。”
冰心《往事二》七:“我自然不能再懒惰,至少也须敷衍敷衍。”
⒉ 嬾惰:亦作“孏惰”。不勤快;懒散。
引《宋书·袁豹传》:“嬾惰无所容,力田有所望,力者欣而惰者惧,则穡人劝矣。”
唐杜甫《示从孙济》诗:“阿翁嬾惰久,觉儿行步奔。”
一本作“懒惰”。 严复《以渔洋精华录寄琥唐山春榆侍郎有诗见述率赋奉答》:“文书引睡睡復醒,万事不理任孏惰。”
懈怠、好逸恶劳。晋.陶渊明〈责子〉诗:「阿舒已二八,懒惰故无匹。」《西游记.第二七回》:「行者曰:『弟子亦颇慇懃,何常懒惰?』」也作「懒怠」。