chí qí
chí wàng
chí líng
chí qū
chí liú
chí qiú
chí wù
chí dàng
chí diàn
chí tián
chí qīn
chí qíng
chí yù
chí xiàn
chí jǐng
chí háo
chí duò
chí chéng
chí nián
chí liàn
chí guǎn
chí shǐ
chí jiǎo
chí bù
chí shù
chí fàn
chí jì
chí sī
chí wù
chí zhān
chí yào
chí shū
chí yǐng
chí jiào
chí chěng
chí xiǎng
chí fāng
chí xiǎng
chí biàn
chí míng
chí xiáng
chí zhì
chí sì
chí bǔ
chí xì
chí chù
chí shuǎng
chí yào
chí huáng
chí mù
chí bō
chí shén
chí bì
chí shè
chí kōng
chí shī
chí yì
chí chéng
chí mǎ
chí fù
chí mào
chí kěn
chí róu
chí shǐ
chí chén
chí tuān
chí rì
chí tū
chí huái
chí yì
chí yì
chí huī
chí qū
chí xiá
chí xí
chí fū
chí qū
chí mù
chí huà
chí huī
chí qín
chí jūn
chí chì
chí yǒng
chí qū
chí bá
chí jiè
chí yì
chí yuán
chí fēng
chí bīng
chí qǐ
chí jìng
chí zōng
chí bēn
chí niàn
chí báo
chí liè
chí yǒng
chí zhú
chí zhòu
chí yì
chí zhì
chí pèi
chí sù
chí zhǐ
chí jié
chí shēng
chí xíng
chí yǎng
chí chuán
chí yào
chí mìng
chí shuō
chí xí
chí jiān
chí qū
chí kòng
chí zǒu
chí pǎo
chí dào
chí cí
chí hàn
chí hán
chí guāng
chí téng
chí yān
chí jīng
chí xīn
chí chē
chí yǎn
qǔ shè
gōng shè
biàn shè
rù shè
liè shè
zhòng shè
jiào shè
dǐ shè
zhǐ shè
sǎn shè
bī shè
páng shè
pái shè
huǒ shè
àn shè
pú yè
guì shè
xiān shè
rì shè
chóng shè
yù shè
shǎn shè
pù shè
tán shè
nì shè
bīn shè
bó shè
yù shè
fàng shè
gū shè
xiào shè
fù shè
dǎ shè
qí shè
pēn shè
wǔ shè
shén shè
zhí shè
wǔ shè
bèng shè
zuǒ shè
guàn shè
diào shè
sǎo shè
huǎng shè
yǎng shè
gū yè
fā shè
qí shè
sù shè
yóu shè
hái shè
cóng shè
wú yì
shòu shè
diǎn shè
cù shè
fēng shè
jiǎng shè
pēn shè
yǐng shè
chí shè
chì shè
fèi shè
cuán shè
bǎi shè
yī shè
yì shè
tóu shè
hào shè
yǐn shè
dà shè
pìn shè
jiǎo shè
mǎ shè
sì shè
zhé shè
chěng shè
diǎn shè
jì shè
dǔ shè
zhù shè
fú shè
nǔ shè
yào shè
jī shè
jiàn shè
xiāng shè
lǐ shè
chù shè
huì shè
liú shè
pāo shè
fēi shè
yuè shè
yǐn shè
jiāo shè
xià shè
fǎn shè
diàn shè
zǒu shè
jī shè
yāo shè
wò shè
zhàn shè
zhào shè
fén shè
fú shè
xià shè
⒈ 骑马射箭。
引《战国策·赵策二》：“饰车骑，习驰射。”
唐元稹《观兵部马射赋》：“大司马以驰射而选才，众君子皆注目而观艺。”
宋沉括《梦溪笔谈·辩证一》：“以至击刺驰射，皆尽夷夏之术。”
清钱泳《履园丛话·科第·武科》：“归安胡某，恂恂为善，人极风雅，勉子弟读书，不许驰射。”
⒉ 追逐射猎。
引汉应劭《风俗通·正失·孝文帝》：“驰射狐兔，果雉剌彘。”
驰chí(1)（动）赶马快跑；（车马等；使车马等）跑得很快：～逐｜飞～而过｜风～电掣。(2)（动）传播：～名｜～誉（名声传播得很远）。(3)（动）〈书〉（心神）向往：神～｜～想。
射读音：shè[ shè ]1. 放箭：射箭。后羿射日。
2. 用推力或弹力送出子弹等：射击。扫射。发射。射程。射手。
3. 气体或液体等受到压力迅速流出：喷射。注射。
4. 放出光、热、电波等：射电。辐射。射线。照射。反射。
5. 有所指：暗射。影射。