gòu lèi
gòu bìng
gòu zhuó
gòu dù
gòu jiā
gòu bèn
gòu rǎn
gòu sú
gòu bì
gòu wán
gòu chǐ
gòu fēn
gòu dù
gòu bì
gòu fēn
gòu bì
gòu huì
gòu nì
gòu zǐ
gòu dú
gòu wū
gòu chén
gòu lì
gòu ní
gòu wū
gòu rǔ
gòu wán
gòu wù
gòu miàn
shēng nì
tián nì
xīng nì
sōng nì
yóu nì
zhī nì
kǔ nì
shān nì
wū nì
rùn nì
sù nì
qǐ nì
jīn nì
féi nì
huá nì
mǒ nì
shuā nì
ào nì
wēn nì
chén nì
yún nì
bái nì
shān nì
fán nì
yàn nì
qǐ nì
gòu nì
wū nì
xiāng nì
róu nì
xì nì
fēng nì
cháo nì
jié nì
yù nì
rěn nì
垢腻gòunì
(1)hAo86.同“垢泥”
例桌子上面有一层垢腻英deposits of sweat，oil on the skin(2) 脏
例垢腻的乞丐英filth⒈ 犹污垢。多指粘附于人体或物体上的不洁之物。
引南朝齐萧子良《净住子善友劝奖门》：“又有尺布不全，垢腻臭杂。”
唐杜甫《北征》诗：“见爷背面啼，垢腻脚不袜。”
清纪昀《阅微草堂笔记·滦阳续录二》：“同郡有富室子，形状臃肿，步履蹣跚；又不修边幅，垢腻恒满面。”
1.污秽；肮脏：蓬头～面。
2.脏东西：油～。牙～。泥～。
3.耻辱：含～忍辱。
腻读音：nì1.食物油脂过多，使人不想吃：油～。
2.厌烦：越听越～。
3.细致；光润：细～。
4.积垢：尘～。