huǒ qiáng
kuī qiáng
shān qiáng
diāo qiáng
jiè qiáng
jí qiáng
gé qiáng
chuān qiáng
chéng qiáng
dǔ qiáng
mén qiáng
gēng qiáng
fèn qiáng
wéi qiáng
yuán qiáng
tóng qiáng
zǐ qiáng
gāo qiáng
bǐng qiáng
xiōng qiáng
chōu qiáng
cè qiáng
yú qiáng
tiào qiáng
fù qiáng
gōng qiáng
pái qiáng
miàn qiáng
gàn qiáng
yán qiáng
liáo qiáng
xī qiáng
píng qiáng
zǎo qiáng
yóu qiáng
yán qiáng
dōng qiáng
fān qiáng
yán qiáng
huā qiáng
jìn qiáng
zhì qiáng
yīn qiáng
lí qiáng
huán qiáng
zhú qiáng
shī qiáng
lì qiáng
xué qiáng
jiāo qiáng
qún qiáng
sòng qiáng
mù qiáng
tī qiáng
tǔ qiáng
bǎn qiáng
nǚ qiáng
xū qiáng
fěn qiáng
màn qiáng
yāo qiáng
xiāo qiáng
xún qiáng
zhuàng qiáng
duǎn qiáng
dà qiáng
xì qiáng
xīn qiáng
wéi qiáng
qiān qiáng
lián qiáng
shèn qiáng
wéi qiáng
guà qiáng
qí qiáng
jiān qiáng
rén qiáng
hóng qiáng
sōng qiáng
fú qiáng
zhǔ qiáng
jiā qiáng
biān qiáng
dēng qiáng
jiā qiáng
xián qiáng
墙垣。
《礼记·射义》：“ 孔子射於矍相之圃，盖观者如堵墙。” 清余怀《板桥杂记·珠市名妓》：“水阁外环列舟航如堵墙。”
唐杜甫《莫相疑行》：“忆献三赋蓬莱宫 ，自怪一日声烜赫。集贤学士如堵墙，观我落笔中书堂。”此谓围观者密集众多，排列如墙。后多用以为典实。
宋苏轼《次韵赵令铄》：“故人年少真琼树，落笔风生战堵墙。” 明邵璨《香囊记·讲学》：“志气凌霄，才思殊英爽。笔阵生风战堵墙。” 清纳兰性德《金缕曲·再赠梁汾用秋水轩旧韵》：“高才自古难通显，枉教他堵墙落笔，凌云书扁。”
墙垣。
堵dǔ(1)（动）堵塞：～住水口。(2)（动）闷：我心里～得慌。(3)（名）墙：观众如～。(4)（量）用于墙：一～墙。(5)姓。
墙读音：qiáng墙qiáng（名）砖、石或土等筑成的屏障或外围：～壁｜～根｜～基｜～头｜～纸｜城～｜高～｜围～｜铜～铁壁｜狗急跳～。