xún jǐn
xún tào
xún huán
xún xún
xún chí
xún náo
xún sú
xún fēi
xún èr
xún guǐ
xún lì
xún zhèng
xún xù
xún jiǎn
xún fǔ
xún wàn
xún jǐ
xún qiáng
xún mò
xún chá
xún bù
xún dǎo
xún fǎ
xún dù
xún cì
xún shùn
xún yán
xún mén
xún gāi
xún fēn
xún jiē
xún huán
xún hēi
xún shēng
xún běn
xún zuǐ
xún cháng
xún lǎn
xún wán
xún dài
xún xìng
xún fù
xún fǔ
xún shàn
xún huí
xún dào
xún hái
xún zǒu
bǐng qiáng
gāo qiáng
lí qiáng
yīn qiáng
zhǔ qiáng
xī qiáng
hóng qiáng
xīn qiáng
shī qiáng
qún qiáng
xián qiáng
gēng qiáng
xì qiáng
fù qiáng
sòng qiáng
qiān qiáng
jìn qiáng
jiā qiáng
rén qiáng
xiāo qiáng
xué qiáng
pái qiáng
mù qiáng
shān qiáng
biān qiáng
dōng qiáng
huǒ qiáng
yāo qiáng
fèn qiáng
kuī qiáng
wéi qiáng
tiào qiáng
tóng qiáng
dà qiáng
sōng qiáng
chéng qiáng
shèn qiáng
jí qiáng
jiè qiáng
miàn qiáng
lián qiáng
wéi qiáng
chuān qiáng
yú qiáng
guà qiáng
zǐ qiáng
zhú qiáng
duǎn qiáng
dǔ qiáng
xún qiáng
wéi qiáng
fān qiáng
nǚ qiáng
yán qiáng
fěn qiáng
xiōng qiáng
diāo qiáng
huā qiáng
lì qiáng
gé qiáng
dēng qiáng
bǎn qiáng
chōu qiáng
liáo qiáng
jiā qiáng
tī qiáng
yán qiáng
tǔ qiáng
píng qiáng
yuán qiáng
màn qiáng
jiān qiáng
yán qiáng
mén qiáng
xū qiáng
zǎo qiáng
huán qiáng
qí qiáng
gàn qiáng
fú qiáng
cè qiáng
yóu qiáng
zhuàng qiáng
jiāo qiáng
gōng qiáng
zhì qiáng
⒈ 谓避开道路中央，靠墙而行。表示恭谨或畏惧。
引《左传·昭公七年》：“故其鼎铭云：‘一命而僂，再命而傴，三命而俯，循墙而走，亦莫余敢侮。’”
杜预注：“言不敢安行也。”
晋陆云《逸民箴》：“咎自专宠，福在循墙，是故保其安者常危，而忘其存者不亡。”
明宋濂《题梁元帝画职贡图》：“其画……亦为宋代名笔所作，世之粗工，涂青抹红以欺世者，见之必循墙而避矣。”
⒉ 为沿墙。
引王闿运《影山草堂铭》：“且庭室可改，忆迹无迁；阶墀已平，循墙犹见。”
循xún（动）遵守；依照；沿袭：因～守旧｜～环｜～理｜～序渐进。
墙读音：qiáng墙qiáng（名）砖、石或土等筑成的屏障或外围：～壁｜～根｜～基｜～头｜～纸｜城～｜高～｜围～｜铜～铁壁｜狗急跳～。