qí cāo
qí fèng
qí zuò
qí zhū
qí lì
qí zú
qí jī
qí jūn
qí hè
qí shǒu
qí fū
qí shè
qí chuán
qí chuī
qí lù
qí zhú
qí zhǎng
qí liè
qí zhuāng
qí cóng
qí shěng
qí bīng
qí nú
qí jiàng
qí xíng
qí qì
qí dǎo
qí kuà
qí mǎ
qí cáo
qí yún
qí jūn
qí chí
qí kòu
qí fèng
qí lǘ
qí ne
qí hǔ
qí gē
qí lóu
qí shù
qí yáng
qí dòu
qí yì
qí ài
qí yú
qí yì
qí mò
qí qiáng
qí zhàn
qí guān
qí héng
qí lóng
qí huǒ
qí shī
qí jīng
qí shì
qí yóu
qí chéng
qí dū
qí dòu
qí zhì
qí bù
dǔ qiáng
tóng qiáng
bǎn qiáng
shī qiáng
zhuàng qiáng
sòng qiáng
xū qiáng
dōng qiáng
huā qiáng
yú qiáng
dà qiáng
jiāo qiáng
nǚ qiáng
hóng qiáng
miàn qiáng
rén qiáng
tī qiáng
jiān qiáng
xué qiáng
jiā qiáng
mù qiáng
yán qiáng
zǐ qiáng
shèn qiáng
zhì qiáng
yán qiáng
píng qiáng
qiān qiáng
wéi qiáng
jiā qiáng
chōu qiáng
yīn qiáng
jiè qiáng
zhú qiáng
fān qiáng
shān qiáng
yóu qiáng
xún qiáng
gēng qiáng
xì qiáng
liáo qiáng
jìn qiáng
xīn qiáng
biān qiáng
lián qiáng
qún qiáng
bǐng qiáng
sōng qiáng
lí qiáng
gé qiáng
yāo qiáng
gāo qiáng
guà qiáng
fù qiáng
huǒ qiáng
zhǔ qiáng
duǎn qiáng
gàn qiáng
mén qiáng
pái qiáng
huán qiáng
lì qiáng
yán qiáng
qí qiáng
màn qiáng
fěn qiáng
wéi qiáng
gōng qiáng
tǔ qiáng
tiào qiáng
xiāo qiáng
fèn qiáng
yuán qiáng
chéng qiáng
cè qiáng
kuī qiáng
dēng qiáng
xián qiáng
chuān qiáng
xiōng qiáng
xī qiáng
diāo qiáng
wéi qiáng
fú qiáng
jí qiáng
zǎo qiáng
骑墙qíqiáng
(1) 采取中间立场，在对抗党派中保持中间立场，以便显示不偏不倚或两边讨好
英trim⒈ 见“骑墙”。亦作“骑墻”。比喻立场不明确，游移于两者之间。
引《智门祚禅师语录》：“若有作者，但请对众施呈，忽有骑墙察辨，呈中藏锋，忽棒忽喝，或施圆相。”
明寓山居士《鱼儿佛》第一出：“几曾有一念天堂，一念尘埃，似这般骑墻功行。”
清梁章鉅《退庵随笔·官常一》：“属吏有謁见必有谈吐，有文移必有议论，就中细细察之，有据理势明白直截者，有不吞不吐骑墻两顾者。”
徐特立《我的生活》：“其他卜者常验，细究他们的判词，发现均是两可的骑墙语。”
南北朝时，有一僧名为阿专师，常来往于宴会、游戏场所。后因故得罪人，被追捕而骑坐在墙上，等确定对方真要抓他时，才以杖击墙升上数十仞避之。见《太平广记．卷九一．阿专师》。后用以比喻对两方面都讨好，立场不明，态度模棱两可。
骑qí(1)（动）两腿跨坐（在牲口或自行车等上面）：～马｜～自行车。(2)（动）兼跨两边：～缝。(3)（名）骑的马；泛指人乘坐的动物。(4)（名）骑兵；也泛指骑马的人：轻～｜铁～｜车～。
墙读音：qiáng墙qiáng（名）砖、石或土等筑成的屏障或外围：～壁｜～根｜～基｜～头｜～纸｜城～｜高～｜围～｜铜～铁壁｜狗急跳～。