shú hè
shú yán
shú dǎo
shú xún
shú zuì
shú dì
shú fēn
shú xí
shóu xìng
shú dǎo
shú dào
shú kè
shú liào
shú cǎo
shú sī
shú xián
shú má
shú rěn
shú kē
shú ní
shú jīng
shú nián
shú jì
shú zhī
shú huá
shú sòng
shú jiǎo
shú zhuàng
shú jǐn
shú shǒu
shú yì
shú shí
shú huǒ
shú cài
shú shǔ
shú miào
shú chéng
shú luó
shú bèi
shú guàn
shú ān
shú yōu
shú mò
shú huà
shú jiān
shú shì
shú fèn
shú shuì
shú jié
shú shěng
shú xián
shú dù
shú fēng
shú kàn
shú mián
shú ròu
shú rén
shú jiān
shú miàn
shú luò
shú sī
shú huāng
shú lùn
shú shì
shú xí
shú shuǐ
shú róng
shú mèi
shú luò
shú jiǎng
shú wén
shú jiàn
shú huà
shú hù
shú pí
shú xi
shú làn
shú nì
shú liàn
shú wò
shú lǜ
shú yǎn
shú xiǎo
shú ruǎn
shú huì
shú shi
shú liū
shú kǒu
shú yī
shú zhǐ
shú hóng
⒈ 细心耕锄。
引《庄子·则阳》：“深其耕而熟耰之，其禾繁以滋，予终年厌飱。”
1. 食物烧煮到可吃的程度：饭熟了。
2. 植物的果实或种子长成，又特指庄稼可收割或有收成：成熟。瓜熟蒂落。
3. 程度深：熟睡。熟思（经久而周密地思考）。深思熟虑。
4. 做某种工作时间长了，精通而有经验：熟练。娴熟。熟习。熟能生巧。
5. 习惯，常见，知道清楚：熟人。熟悉。熟记（强记）。轻车熟路。
6. 经过加工炼制的：熟铁。熟皮子。熟石膏。熟石灰。
耰读音：yōu耰yōu(1)〈书〉(2)（名）古代的一种农具；用来弄碎大块；平整田地。(3)（动）用耰翻土覆盖种子。