lè qīng
lè shī
lè dì
lè qún
lè wán
lè tóng
lè zi
lè lù
lè jìn
lè chéng
yuè chí
lè huó
lè zhái
lè yǎn
yuè qǐng
lè dé
lè cí
lè qīng
lè yì
lè tiān
lè fù
yuè shī
yuè zhāng
lè jú
lè shì
yuè gǎn
yuè duì
lè tǔ
lè qǐ
lè míng
lè jìng
lè fěng
lè qù
yuè qǔ
lè shān
lè yù
lè jī
lè xǐ
lè fēng
lè xū
lè jū
lè yú
lè mìng
lè shī
lè sòng
lè chuáng
lè yuán
lè zōu
lè lì
lè yì
lè guǒ
lè tóu
yào shuǐ
lè bù
lè yuè
lè jiāo
lè dū
yuè lǜ
yuè nǚ
lè què
lè rán
lè rén
lè xǔ
lè wēng
yuè tán
yuè méi
lè tuì
lè fǎ
yuè wǔ
lè jiā
lè gē
lè kàn
lè péng
lè he
yuè yīn
lè jié
lè sàng
yuè guān
lè hūn
lè diǎn
yuè gōng
lè yè
lè fāng
lè yú
lè qíng
lè yòu
lè dé
lè kāng
lè guó
lè ān
lè hǎo
yuè máng
lè guān
lè xiào
lè suì
lè shì
lè gù
lè pǐn
lè yuàn
lè shēng
yuè pǔ
lè jí
lè dān
lè wén
lè yú
lè zòu
lè huān
lè zhàn
lè hān
lè líng
yuè tuán
lè tàn
lè ér
lè xiàn
lè dào
yuè jì
yuè fǔ
lè wù
lè zhǐ
yuè shǒu
lè wàn
lè qiān
lè sè
yuè zhèng
lè sǐ
lè quán
lè diào
lè tuī
lè tòu
lè chàng
lè lè
yuè gē
lè jù
yuè mí
lè ěr
lè kè
lè cún
lè xūn
lè shì
lè xīn
yuè qì
lè kǎi
乐师。上古乐师多由盲人担任，故称。
今指对音乐一无所知的人。
⒈ 乐师。上古乐师多由盲人担任，故称。一说当作“乐胥”。参阅杨明照《文心雕龙校注拾遗·乐府》。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·乐府》：“诗官採言，乐盲被律；志感丝篁，气变金石。”
范文澜注：“此云乐盲，当指大师瞽矇而言。”
⒉ 今指对音乐一无所知的人。
1. 声音，和谐成调的：音乐。声乐。乐池。乐音（有一定频率，和谐悦耳的声音）。乐歌（①音乐与歌曲；②有音乐伴奏的歌曲）。乐正（周代乐官之长）。乐府（原是中国汉代朝廷的音乐官署，主要任务是采集民间诗歌和乐曲；后世把这类民歌或文人模拟的作品亦称作“乐府”）。
2. 姓。
盲读音：máng盲máng（名）看不见东西；瞎：～人｜文～｜色～。