yuè qǐng
yuè yīn
lè kè
lè líng
lè zhàn
yuè guān
lè lì
yuè nǚ
lè jí
lè què
lè jù
lè xǐ
yuè chí
lè yǎn
lè wēng
yuè tán
lè kǎi
yuè gǎn
lè jié
lè quán
lè wù
lè jìng
lè jī
lè tóng
lè tuī
lè yú
lè yù
yuè shī
lè chàng
lè ān
lè chuáng
lè yòu
lè yuán
lè ěr
lè gē
lè fāng
lè tòu
lè kāng
lè rén
lè yè
lè qīng
lè guó
lè dào
lè chéng
lè tǔ
lè péng
yuè zhāng
lè lù
lè hūn
lè dì
yuè wǔ
lè shì
yuè gōng
lè dū
yuè tuán
lè jiāo
lè wán
lè huān
yuè shǒu
lè shì
yuè qǔ
lè fǎ
lè dé
lè xǔ
lè míng
lè wén
lè sàng
lè suì
lè cí
yuè gē
lè mìng
yuè mí
lè fù
lè dé
lè shī
lè zòu
lè dān
lè bù
lè pǐn
lè hǎo
lè lè
lè tóu
lè diào
lè zi
lè shān
lè yú
lè rán
lè yì
lè qún
lè he
lè zhái
lè wàn
lè zhǐ
lè hān
lè gù
lè tàn
yuè fǔ
lè yuàn
yuè zhèng
lè yì
lè sè
lè xiào
lè diǎn
lè xū
lè shì
lè xiàn
lè qíng
yuè lǜ
lè sòng
lè tiān
lè qīng
lè shī
lè fēng
lè yú
lè jìn
lè fěng
lè ér
lè tuì
yuè qì
lè kàn
lè xūn
lè zōu
yuè méi
yào shuǐ
lè jū
lè jiā
lè jú
lè yuè
yuè pǔ
lè cún
yuè jì
lè xīn
yuè máng
lè guǒ
lè huó
lè sǐ
yuè duì
lè guān
lè qù
lè qiān
lè shēng
lè qǐ
cái qīng
shàng qīng
gōng qīng
kē qīng
xián qīng
chūn qīng
guǐ qīng
xún qīng
lěng qīng
zhū qīng
lè qīng
jí qīng
xià qīng
qī qīng
zhǎng qīng
jīng qīng
huā qīng
míng qīng
cì qīng
jīng qīng
xuán qīng
fāng qīng
kè qīng
liè qīng
chǐ qīng
jù qīng
jù qīng
zhòng qīng
gōng qīng
jiǒng qīng
qìng qīng
sì qīng
guó qīng
zhèng qīng
zhōng qīng
qiū qīng
jì qīng
yuè qīng
guì qīng
xìng qīng
shàng qīng
èr qīng
qīng qīng
shì qīng
mìng qīng
xuàn qīng
cān qīng
yà qīng
jiè qīng
nèi qīng
xiān qīng
huái qīng
sū qīng
dà qīng
bǎo qīng
shuì qīng
lǜ qīng
dōng qīng
sān qīng
ài qīng
yù qīng
mò qīng
shǎo qīng
mǎ qīng
liù qīng
zōng qīng
gū qīng
jiǔ qīng
汉武功爵名。
(.好工具)唐及唐以后太常卿的别称。
⒈ 汉武功爵名。
引《史记·平準书》：“诸买武功爵官首者试补吏，先除；千夫如五大夫；其有罪又减二等；爵得至乐卿。”
裴駰集解引《汉书音义》：“十爵左庶长以上至十八爵为大庶长也，名乐卿。乐卿者，朝位从九卿，加‘乐’者，别正卿。”
《汉书·食货志下》：“爵得至乐卿。”
颜师古注：“乐卿者，武功爵第八等也。言买爵唯得至第八也。此文止论武功爵级，而作注者乃以旧二十等爵解之，失其本意。”
⒉ 唐及唐以后太常卿的别称。
引宋马永卿《嬾真子》卷一：“自唐以来，呼太常卿为乐卿。或云，太常礼乐之司，故有此名。”
1. 欢喜，快活；快乐。乐境。乐融融。乐不可支。其乐无穷。乐观（精神愉快，对事物的发展充满信心）。乐天（安于自己的处境而没有任何忧虑）。
2. 使人快乐的事情：取乐。逗乐。
3. 对某事甘心情愿：乐此不疲。乐善好（hào ）施。
4. 笑：这事太可乐了。
卿读音：qīng卿qīng(1)（名）古时高级官员：～相。(2)（名）古时君称臣。(3)（名）古时夫妻或好朋友之间表示亲爱的称呼。(4)（名）（Qīnɡ）姓。