guī chuāng
yún chuāng
tiě chuāng
tiě chuāng
kǎn chuāng
bì chuāng
méi chuāng
suǒ chuāng
yáo chuāng
xuán chuāng
tiān chuāng
yún chuāng
shěn chuāng
biān chuāng
qì chuāng
tóng chuāng
shā chuāng
fēng chuāng
ní chuāng
dēng chuāng
jī chuāng
lǜ chuāng
piāo chuāng
jiàn chuāng
yín chuāng
chú chuāng
shuǐ chuāng
zhǐ chuāng
sēng chuāng
jīn chuāng
jiāo chuāng
shā chuāng
chē chuāng
lòu chuāng
liù chuāng
diào chuāng
yīn chuāng
kè chuāng
xiá chuāng
xuě chuāng
yíng chuāng
wén chuāng
shí chuāng
gōu chuāng
quàn chuāng
duàn chuāng
yǐ chuāng
xián chuāng
zhuó chuāng
qíng chuāng
xiǎo chuāng
shèn chuāng
suǒ chuāng
tīng chuāng
xuān chuāng
péng chuāng
gé chuāng
lóu chuāng
jiā chuāng
nán chuāng
sōng chuāng
hán chuāng
yù chuāng
qǐ chuāng
yuè chuāng
有横直图案的格子窗。
有横直图案的格子窗。
《水浒传》第三九回：“ 戴宗捻指间走到跟前看时，乾乾净净，有二十副座头，尽是红油桌凳，一带都是槛窗。”
1. 〔门槛〕门下的横木。亦作“门坎”；亦称“门限”。
2. （檻）
窗读音：chuāng窗chuāng（名）窗户、房屋、车、船等通气透光装置。