tīng chuāng
xián chuāng
yún chuāng
méi chuāng
fēng chuāng
kǎn chuāng
jiā chuāng
wén chuāng
duàn chuāng
hán chuāng
tiě chuāng
qǐ chuāng
shěn chuāng
yún chuāng
shuǐ chuāng
suǒ chuāng
qíng chuāng
gōu chuāng
kè chuāng
lóu chuāng
chú chuāng
qì chuāng
liù chuāng
péng chuāng
xiá chuāng
shā chuāng
bì chuāng
zhǐ chuāng
lòu chuāng
tóng chuāng
jiāo chuāng
shèn chuāng
xuān chuāng
yù chuāng
yuè chuāng
biān chuāng
xuán chuāng
xuě chuāng
yīn chuāng
nán chuāng
jī chuāng
dēng chuāng
lǜ chuāng
quàn chuāng
suǒ chuāng
yáo chuāng
sōng chuāng
shā chuāng
piāo chuāng
tiān chuāng
ní chuāng
xiǎo chuāng
jiàn chuāng
gé chuāng
yín chuāng
diào chuāng
tiě chuāng
sēng chuāng
zhuó chuāng
guī chuāng
yǐ chuāng
yíng chuāng
shí chuāng
chē chuāng
jīn chuāng
⒈ 犹船窗。
引宋张元干《满江红·自豫章阻风吴城作》词：“倚篷窗无寐，引杯孤酌。”
清文德翼《池口阻风》诗：“伸脚篷窗西日移，打头芦渚北风吹。”
清曹寅《北行杂诗》之六：“日气挟飞燕，篷窗晚食时。”
船窗。
篷péng(1)（名）（～儿）遮蔽日光、风、雨的设备；用竹木、苇席或帆布等制成（多指车、船上用的）：船～｜敞～。(2)船帆：扯起～来。
窗读音：chuāng窗chuāng（名）窗户、房屋、车、船等通气透光装置。