jī shǔ
jī lóng
jī jiān
jī jū
jī kǒu
jī huò
jī jūn
jī yuán
jī zhàn
jī gǔ
jī guā
jī lián
jī shù
jī cháng
jī gǔ
jī mèng
jī rì
jī nián
jī lèi
jī shī
jī qiào
jī zhū
jī shí
jī xiāng
jī xié
jī chuāng
jī féi
jī jù
jī fū
jī méng
jī xiōng
jī guān
jī tái
jī huà
jī pí
jī chuāng
jī lín
jī chàng
jī bǔ
jī bīn
jī wēn
jī niáng
jī yí
jī tóu
jī fāng
jī shěng
jī gān
jī tún
jī hài
jī sāng
jī zá
jī xīn
jī dāo
jī zǐr
jī tán
jī pó
jī máo
jī rén
jī zhī
jī nì
jī gāng
jī chǎng
jī míng
jī shè
jī tí
jī dé
jī sù
jī lì
jī qī
jī sù
jī dīng
jī jiào
jī máng
jī huáng
jī hú
jī huò
jī xiān
jī méng
jī dàn
jī wù
jī bēi
jī qí
jī jiān
jī dàn
jī luǎn
jī jiǔ
jī huò
jī yǎn
jī yìn
jī shěng
jī sī
jī bā
jī lù
jī gōng
jī qún
jī chú
jī zhí
qǐ chuāng
yáo chuāng
guī chuāng
xuě chuāng
kǎn chuāng
yuè chuāng
yún chuāng
xuán chuāng
liù chuāng
nán chuāng
lòu chuāng
jiàn chuāng
biān chuāng
tiān chuāng
xiǎo chuāng
qì chuāng
yù chuāng
méi chuāng
kè chuāng
bì chuāng
quàn chuāng
tóng chuāng
duàn chuāng
sōng chuāng
tīng chuāng
xuān chuāng
piāo chuāng
tiě chuāng
qíng chuāng
péng chuāng
chē chuāng
gé chuāng
jīn chuāng
yīn chuāng
yǐ chuāng
zhuó chuāng
suǒ chuāng
hán chuāng
sēng chuāng
suǒ chuāng
shí chuāng
shā chuāng
yíng chuāng
diào chuāng
ní chuāng
chú chuāng
yún chuāng
jiā chuāng
wén chuāng
gōu chuāng
shèn chuāng
xiá chuāng
shěn chuāng
lóu chuāng
tiě chuāng
zhǐ chuāng
fēng chuāng
xián chuāng
jī chuāng
shā chuāng
lǜ chuāng
shuǐ chuāng
yín chuāng
dēng chuāng
jiāo chuāng
⒈ 亦作“鸡牕”。 《艺文类聚》卷九一引南朝宋刘义庆《幽明录》：“晋兖州刺史沛国宋处宗尝买得一长鸣鸡，爱养甚至，恒笼著窗间。鸡遂作人语，与处宗谈论，极有言智，终日不輟。
引处宗因此言巧大进。”
后以“鸡窗”指书斋。 唐罗隐《题袁溪张逸人所居》诗：“鸡窗夜静开书卷，鱼槛春深展钓丝。”
宋范成大《嘲蚊四十韵》：“鸡窗夜可诵，蛩机晓犹织。”
清孙道乾《小螺庵病榻忆语》：“还期他日，鸡牕映雪，早作和羹。”
晋宋处宗有一只极为宠爱的长鸣鸡，一直关在窗户边。后来鸡说人话，与处宗谈论，使处宗言谈技巧大增。见南朝宋．刘义庆《幽明录》。后用于代指书房。
鸡jī（名）家禽；品种很多；嘴短；头部有鲜红肉质的冠。翅短；不能高飞：～蛋｜～肉｜公～｜花～。
窗读音：chuāng窗chuāng（名）窗户、房屋、车、船等通气透光装置。