lóu céng
lóu tóng
lóu dào
lóu ér
lóu xiè
lóu fén
lóu huò
lóu háng
lóu fáng
lóu zhì
lóu péng
lóu shàng
lóu lóu
lóu zǐ
lóu diàn
lóu sōng
lóu jì
lóu dié
lóu fán
lóu chuán
lóu xià
lóu lǔ
lóu kù
lóu yǐ
lóu jū
lóu dǐng
lóu bǎo
lóu shì
lóu jǐ
lóu huā
lóu bǎn
lóu lǔ
lóu diàn
lóu lán
lóu hù
lóu lín
lóu què
lóu lí
lóu xīn
lóu gǔ
lóu wū
lóu tóu
lóu guǎn
lóu zhàng
lóu jiàn
lóu chuāng
lóu zhǔ
lóu kǎn
lóu tī
lóu é
lóu sāng
lóu lù
lóu dí
lóu guān
lóu niǎn
lóu gé
lóu chē
lóu tíng
lóu dié
lóu luó
lóu cōng
lóu gōng
lóu lán
lóu tái
lóu chuán
lóu jiǎo
lóu zuò
lóu shè
lóu lí
lóu chuán
lóu yīn
lóu miàn
lán luó
què luó
tóng luó
chì luó
qián luó
sī luó
yú luó
hǎi luó
chù luó
xǐ luó
chōng luó
bào luó
bèi luó
qiū luó
ā luó
qīng luó
qián luó
shī luó
xíng luó
tāng luó
zhū luó
sān luó
gāo luó
jiě luó
lóu luó
qǐ luó
zhèng luó
zhēn luó
zhē luó
róng luó
lǚ luó
mó luó
sù luó
hóng luó
lǒu luó
duō luó
zhōu luó
shú luó
dǎ luó
jiān luó
dié luó
dà luó
yún luó
bì luó
chéng luó
huà luó
lǜ luó
sī luó
zhào luó
pǒ luó
mó luó
xiū luó
ān luó
tiān luó
chūn luó
qiū luó
bō luó
pà luó
bò luó
shōu luó
pián luó
lóu luó
gōu luó
bǒ luó
zēng luó
xiān luó
wà luó
sēn luó
qīng luó
é luó
huáng luó
gōng luó
líng luó
jué luó
dā luó
zhāng luo
suō luó
bāo luó
lóu luó
fān luó
jiā luó
gāi luó
sī luó
yuè luó
zhī luó
dì luó
wà luó
pá luó
yì luó
huò luó
jū luó
lǐ luó
wǔ luó
qiàn luó
shāi luó
hā luo
dié luó
mì luó
zǎn luó
zhòng luó
gǎn luó
féng luó
po luó
chóng luó
yù luó
tuó luó
lóng luó
dōu luó
lín luó
sì luó
yán luó
kāi luó
xiōng luó
hóng luó
dài luó
bǎi luó
shā luó
hé luó
huā luó
fèng luó
yà luó
chì luó
jiào luó
nǚ luó
xiān luó
shuāng luó
wǎng luó
cuán luó
yīng luó
duǒ luó
zhū luó
shé luó
guò luó
sōng luó
sī luó
diào luó
pō luó
sōu luó
mí luó
bó luó
zào luó
lǜ luó
niǎo luó
bīng luó
cuì luó
huó luó
páng luó
céng luó
bāo luó
ān luó
jiāo luó
mù luó
chǔ luó
jiàng luó
hé luó
pǔ luó
xiū luó
jiǔ luó
xiāng luó
liè luó
lǐ luó
fān luó
xiān luó
fēn luó
lǚ luó
谓干练而善于办事的人。
形容[.好工具]胡人说话声。
⒈ 谓干练而善于办事的人。参见“楼揽罗綰”。
引《宋史·张思钧传》：“思钧起行伍，征讨稍有功。质状小而精悍， 太宗尝称其‘楼罗’，自是人目为‘小楼罗’焉。”
⒉ 形容胡人说话声。参阅唐段成式《酉阳杂俎续集·贬误》、 清沉涛《瑟榭丛谈》卷下。
引《北史·王昕传》：“尝有鲜卑聚语， 崔昂戏问昕曰：‘颇解此不？’ 昕曰：‘楼罗，楼罗，实自难解。’”
精明干练，善于办事的人。《宋史．卷二八○．张思钧传》：「思钧起行伍，征讨稍有功。质状小而精悍，太宗尝称其楼罗，自是人目为小楼罗焉。」也作「喽啰」。
楼lóu(1)（名）楼房；两层以上的房子：一座～｜大～｜高～大厦。(2)（名）楼房的一层：一～｜二～。(3)（名）（～儿）房屋或其他建筑物上加盖的一层房子：城～。(4)（名）用于某些店铺的名称：首饰～｜萃华～。(5)（名）（Lóu）姓。
罗读音：luó[ luó ]1. 捕鸟的网：罗网。
2. 张网捕捉：罗掘（用网捕麻雀，挖掘老鼠洞找粮食。喻用尽办法筹措款项）。门可罗雀（形容门庭冷落）。
3. 搜集，招致，包括：罗捕。罗致（招请人才）。网罗。包罗。罗织罪名（虚构罪名，陷害无辜）。
4. 散布：罗列。
5. 过滤流质或筛细粉末用的器具：绢罗。
6. 用罗筛东西：罗面。
7. 轻软有稀孔的丝织品：罗绮。罗扇。
8. 量词，用于商业，一罗合十二打。
9. 同“脶”。
10. 姓。