lóu jiàn
lóu zǐ
lóu jū
lóu luó
lóu céng
lóu wū
lóu zhì
lóu dǐng
lóu fán
lóu yǐ
lóu xiè
lóu guān
lóu ér
lóu sōng
lóu dié
lóu zuò
lóu xià
lóu jǐ
lóu cōng
lóu fén
lóu gǔ
lóu yīn
lóu lán
lóu kǎn
lóu tóu
lóu lǔ
lóu miàn
lóu lín
lóu chuán
lóu hù
lóu tíng
lóu diàn
lóu xīn
lóu tóng
lóu kù
lóu é
lóu gé
lóu lóu
lóu què
lóu huò
lóu gōng
lóu zhàng
lóu shì
lóu shàng
lóu chuán
lóu huā
lóu zhǔ
lóu chuán
lóu tái
lóu lán
lóu lù
lóu guǎn
lóu dié
lóu jiǎo
lóu shè
lóu sāng
lóu chē
lóu lí
lóu diàn
lóu dí
lóu dào
lóu lí
lóu fáng
lóu bǎo
lóu péng
lóu chuāng
lóu háng
lóu lǔ
lóu tī
lóu niǎn
lóu bǎn
lóu jì
bēi fán
zhòng fán
chóu fán
hào fán
wěn fán
rǒng fán
nài fán
pín fán
dàn fán
cóng fán
rǎo fán
yǒu fán
xù fan
pō fán
chéng fán
qǐ fán
zào fán
bù fán
má fan
yōu fán
duō fán
nì fan
láo fán
niǎn fán
jiān fán
wěi fán
fèng fán
zuò fán
suì fán
qǐ fán
yīn fán
míng fán
xiāo fán
yàn fán
kē fán
zēng fán
dǐ fán
jiāo fán
rǒng fán
mò fan
lóu fán
chǎo fán
jù fán
fā fán
bō fán
nǎo fán
mào fán
zǐ fán
dú fán
wú fán
chén fán
xuān fán
jī fán
hūn fán
nài fán
mí fán
lèi fán
xiàng fán
sāo fán
juān fán
hé fán
xuě fán
mèn fán
zhì fán
xiāo fán
yuān fán
jiě fán
huǒ fán
jiǎo fán
zhōng fán
biàn fán
yāng fán
juàn fán
xīn fán
jí fán
fèi fán
⒈ 古代北方部族名，精于骑射。因以代指善射的将士。
引《史记·樊郦滕灌列传》：“﹝灌婴﹞军於燕西，所将卒斩楼烦将五人。”
裴駰集解引李奇曰：“其人善骑射，故以名射士为‘楼烦’，取其美称，未必楼烦人也。”
南朝梁刘孝威《行幸甘泉宫歌》：“校尉乌桓骑，待制楼烦弓。”
唐李白《宣城送刘副使入秦》诗：“结交楼烦将，侍从羽林儿。”
楼lóu(1)（名）楼房；两层以上的房子：一座～｜大～｜高～大厦。(2)（名）楼房的一层：一～｜二～。(3)（名）（～儿）房屋或其他建筑物上加盖的一层房子：城～。(4)（名）用于某些店铺的名称：首饰～｜萃华～。(5)（名）（Lóu）姓。
烦读音：fán烦fán(1)（形）苦闷、厌烦：～恼。(2)（形）又多又乱：要言不～。(3)（动）烦劳（请人帮忙的客气话）：～您给看一下。