lóu dí
lóu péng
lóu chuán
lóu sāng
lóu háng
lóu guān
lóu tái
lóu sōng
lóu diàn
lóu lù
lóu ér
lóu jiǎo
lóu lán
lóu bǎn
lóu shì
lóu cōng
lóu dié
lóu lín
lóu zǐ
lóu miàn
lóu lǔ
lóu jū
lóu fán
lóu zhì
lóu lí
lóu fén
lóu què
lóu lóu
lóu shè
lóu kǎn
lóu é
lóu lán
lóu jì
lóu lí
lóu zhàng
lóu xià
lóu zuò
lóu guǎn
lóu luó
lóu chuāng
lóu chē
lóu jiàn
lóu jǐ
lóu wū
lóu tíng
lóu lǔ
lóu huā
lóu dào
lóu dǐng
lóu chuán
lóu tóng
lóu gé
lóu tī
lóu diàn
lóu niǎn
lóu céng
lóu xīn
lóu yǐ
lóu xiè
lóu fáng
lóu gǔ
lóu shàng
lóu kù
lóu zhǔ
lóu tóu
lóu huò
lóu yīn
lóu hù
lóu chuán
lóu dié
lóu gōng
lóu bǎo
⒈ 城楼与城堞。泛指城墙。
引《宋书·桂阳王休范传》：“表治城池，修起楼堞，多解榜板，拟以备用。”
唐韩愈《潭州泊船呈诸公》诗：“暗浪舂楼堞，惊风破竹篙。”
宋苏轼《徐州上皇帝书》：“其城三面阻水，楼堞之下，以汴泗为池。”
清朱琦《感事》诗：“楼堞幸少完，室庐剩荆杞。”
楼lóu(1)（名）楼房；两层以上的房子：一座～｜大～｜高～大厦。(2)（名）楼房的一层：一～｜二～。(3)（名）（～儿）房屋或其他建筑物上加盖的一层房子：城～。(4)（名）用于某些店铺的名称：首饰～｜萃华～。(5)（名）（Lóu）姓。
堞读音：dié堞dié（名）城墙上齿形的矮墙。