biàn niú
mián niú
tǔ niú
dài niú
lián niú
jiǎo niú
huáng niú
yān niú
chuí niú
ròu niú
shòu niú
lí niú
lǎo niú
shí niú
gēng niú
chūn niú
qián niú
zuì niú
kuí niú
cūn niú
hàn niú
fàn niú
zhuī niú
chuí niú
wèn niú
pái niú
bǎi niú
tián niú
chuī niú
fàng niú
máo niú
yǎng niú
qīng niú
nǚ niú
dǐ niú
gǔ niú
chǎn niú
chuǎn niú
mù niú
qiān niú
bèn niú
wō niú
chōu niú
mǔ niú
guā niú
fēng niú
pú niú
máo niú
zhǒng niú
chóu niú
tú niú
nǎi niú
dǐng niú
jì niú
guān niú
kuài niú
qiú niú
máo niú
mǎ niú
hé niú
hán niú
jīn niú
quán niú
māo niú
ní niú
yú niú
kūn niú
bào niú
duì niú
tóng niú
cóng niú
fēng niú
nú niú
tè niú
kuài niú
hēi niú
shè niú
chē niú
zì niú
liú niú
dǐ niú
yīn niú
lí niú
qú niú
tóu niú
jīng niú
dì niú
jiāo niú
wú niú
shuǐ niú
féi niú
shěn niú
qiú niú
lí niú
rǔ niú
tūn niú
fēng niú
líng niú
fēng niú
huǒ niú
biān niú
bó niú
zhēn niú
dú niú
bái niú
suǒ niú
tiě niú
piān niú
jiān niú
léi niú
shí niú
bà niú
qiū niú
qí niú
wèi niú
kào niú
máo niú
měi niú
hǎi niú
xiǎng niú
shí niú
háo niú
fù niú
wèi niú
sōng niú
má niú
xiāng niú
kuí niú
yě niú
liú niú
bí niú
lí niú
zhàng niú
máo niú
qī niú
wǔ niú
dǒu niú
kuài niú
fēng niú
chú niú
qiān niú
shù niú
lèi niú
māng niú
huàn niú
zǐ niú
wú niú
qī niú
máo niú
liè niú
mù niú
shā niú
gōng niú
bēn niú
chuí niú
yì niú
lí niú
mó niú
⒈ 谓击杀牛。 《隋书·于仲文传》：“让谓仲文未能卒至，方槌牛享士。按，近年发现的内蒙和林格尔汉墓壁画有“打牛图”，画面上庖丁二人，一人拉牛，一人高举大槌猛打牛头，此为古代“槌牛”之物证。
引仲文知其怠，选精骑袭之，一日便至，遂拔城武。”
唐李白《猛虎行》：“丈夫相见且为乐，槌牛挝鼓会众宾。”
槌chuí（名）敲打用的一种用具：棒～｜敲～儿。
牛读音：niú[ niú ]1.哺乳动物，趾端有蹄，头上长一对角，是反刍类动物，力量很大，能耕田拉车，肉和奶可食，角、皮、骨可作器物：牛刀小试（喻有很大的本领，先在小事情上施展一下）。牛黄。牛角。
2.星名，二十八宿之：牛斗（指牛宿和斗宿二星）。
3.喻固执或骄傲：牛气。
4.姓。