kuài jié
kuài shǒu
kuài xiè
kuài qíng
kuài mǎ
kuài qiè
kuài ruì
kuài jí
kuài yì
kuài guǒ
kuài huò
kuài jǐn
kuài biàn
kuài bào
kuài yào
kuài zuǐ
kuài xù
kuài xìn
kuài xíng
kuài kuài
kuài yǔ
kuài zhì
kuài xùn
kuài gǎn
kuài bān
kuài fēi
kuài chàng
kuài jǔ
kuài zhuàng
kuài wèi
kuài lè
kuài huó
kuài lè
kuài xīn
kuài lì
kuài tǐng
kuài chuán
kuài zhào
kuài sù
kuài lì
kuài kǒu
kuài hàn
kuài tán
kuài jiàn
kuài qiāng
kuài dì
kuài gé
kuài mǎn
kuài shì
kuài dang
kuài xù
kuài shū
kuài rán
kuài rén
kuài shì
kuài biàn
kuài zhí
kuài zǐ
kuài chē
kuài cān
kuài gōng
kuài bù
kuài shuǎng
kuài yǐn
kuài shì
kuài yuè
kuài lùn
kuài màn
kuài bǎn
kuài yóu
kuài xing
kuài niú
kuài jiàn
kuài mén
měi niú
gōng niú
chuí niú
bái niú
fàn niú
wō niú
huǒ niú
lí niú
wèi niú
chuī niú
mù niú
chú niú
shù niú
huáng niú
shí niú
yì niú
máo niú
chǎn niú
qú niú
cóng niú
yǎng niú
kuài niú
qīng niú
piān niú
shè niú
chuí niú
huàn niú
jiāo niú
bēn niú
bó niú
guā niú
rǔ niú
wèn niú
kuài niú
mù niú
wú niú
pú niú
lǎo niú
máo niú
liú niú
léi niú
tè niú
ní niú
bà niú
liè niú
cūn niú
yīn niú
kuí niú
máo niú
dǐ niú
chuí niú
fù niú
chōu niú
quán niú
wèi niú
mǎ niú
yú niú
zǐ niú
chūn niú
māng niú
zhēn niú
fēng niú
suǒ niú
gǔ niú
bǎi niú
qián niú
má niú
tǔ niú
qī niú
liú niú
shuǐ niú
tú niú
tūn niú
shòu niú
qiū niú
fàng niú
zuì niú
hán niú
chē niú
zhǒng niú
mián niú
dǒu niú
nǚ niú
wú niú
kūn niú
duì niú
máo niú
tóng niú
qí niú
dú niú
líng niú
bí niú
mó niú
xiāng niú
biān niú
bèn niú
zhàng niú
kào niú
lí niú
qiān niú
zì niú
hàn niú
jì niú
hēi niú
jiān niú
shí niú
shí niú
tóu niú
féi niú
chuǎn niú
qī niú
hé niú
máo niú
zhuī niú
qiú niú
lí niú
shā niú
mǔ niú
lí niú
lí niú
jiǎo niú
hǎi niú
biàn niú
háo niú
lián niú
māo niú
fēng niú
jīn niú
wǔ niú
fēng niú
shěn niú
máo niú
dǐ niú
yān niú
tián niú
dì niú
gēng niú
qiú niú
tiě niú
kuí niú
fēng niú
nǎi niú
guān niú
fēng niú
dài niú
nú niú
yě niú
ròu niú
bào niú
lèi niú
pái niú
sōng niú
kuài niú
dǐng niú
chóu niú
jīng niú
xiǎng niú
qiān niú
⒈ 负重善行的健牛。 《晋书·石季龙载记上》：“﹝石季龙﹞性残忍，好驰猎，游荡无度，尤善弹，数弹人，军人以为毒患。
引勒白王，将杀之， 王曰：‘快牛为犊子时，多能破车，汝当小忍之。’”
南朝宋刘义庆《世说新语·汰侈》：“彭城王有快牛，至爱惜之。”
《南史·陈显达传》：“当世快牛，称陈世子青、 王三郎乌、 吕文显折角， 江瞿曇白鼻。”
清吴伟业《儒将》诗：“按兵白道调神鶻，挟妓青山驾快牛。”
快kuài(1)（形）基本义：速度高；费的时间短。(2)（形）赶快；从速：～来帮忙｜大个～上。(3)（形）快要；将要：天～亮了｜他～四十岁了。(4)（形）灵敏：脑子～｜眼疾手～。(5)（形）锋利（跟‘钝’相对）：菜刀磨～了。(6)（形）爽快；痛快；直截了当：～人～语。(7)（形）愉快；高兴：～快｜拍手称～｜大～人心。
牛读音：niú[ niú ]1.哺乳动物，趾端有蹄，头上长一对角，是反刍类动物，力量很大，能耕田拉车，肉和奶可食，角、皮、骨可作器物：牛刀小试（喻有很大的本领，先在小事情上施展一下）。牛黄。牛角。
2.星名，二十八宿之：牛斗（指牛宿和斗宿二星）。
3.喻固执或骄傲：牛气。
4.姓。