fēng niú
lí niú
lǎo niú
mǎ niú
máo niú
qí niú
jì niú
kuài niú
shā niú
bǎi niú
nǎi niú
fù niú
shí niú
qiú niú
suǒ niú
hàn niú
qú niú
wèi niú
shuǐ niú
máo niú
liú niú
yì niú
wú niú
wú niú
kuài niú
chuí niú
máo niú
dú niú
fàng niú
fēng niú
kuí niú
cóng niú
tú niú
mù niú
kuí niú
chōu niú
tūn niú
fēng niú
shòu niú
qī niú
huàn niú
mù niú
máo niú
shí niú
lèi niú
yú niú
tóu niú
bào niú
gōng niú
chē niú
pú niú
shěn niú
qiū niú
nú niú
féi niú
tiě niú
duì niú
ní niú
bó niú
mǔ niú
biān niú
yān niú
wèi niú
mián niú
bēn niú
zǐ niú
chuī niú
bà niú
zhàng niú
piān niú
shù niú
lí niú
tóng niú
tè niú
léi niú
gēng niú
qī niú
biàn niú
yǎng niú
měi niú
fēng niú
jiān niú
chǎn niú
gǔ niú
qián niú
tián niú
má niú
chuǎn niú
māo niú
chuí niú
dì niú
qiān niú
sōng niú
hé niú
qiān niú
shí niú
nǚ niú
fēng niú
wō niú
wèn niú
lián niú
qiú niú
jiāo niú
fàn niú
cūn niú
mó niú
dǒu niú
jīn niú
bèn niú
dài niú
kào niú
zhǒng niú
tǔ niú
chóu niú
zhēn niú
guān niú
hǎi niú
liè niú
hán niú
chú niú
guā niú
yīn niú
chuí niú
líng niú
zhuī niú
liú niú
qīng niú
huáng niú
jīng niú
dǐ niú
hēi niú
lí niú
chūn niú
wǔ niú
yě niú
māng niú
máo niú
háo niú
zì niú
pái niú
bái niú
shè niú
rǔ niú
huǒ niú
fēng niú
lí niú
lí niú
quán niú
kuài niú
zuì niú
xiāng niú
jiǎo niú
máo niú
dǐ niú
bí niú
ròu niú
xiǎng niú
dǐng niú
kūn niú
⒈ 一种领肉隆起的野牛。亦名封牛、峰牛。一说即单峰驼。
引《尔雅·释畜》“犦牛” 晋郭璞注：“即犎牛也。领上肉犦胅起，高二尺许，状如槖驼，肉鞍一边，健行者日三百餘里。今交州合浦徐闻县出此牛。”
《晋书·张骏传》：“西域诸国献汗血马、火浣布、犎牛、孔雀、巨象及诸珍异二百餘品。”
唐玄应《一切经音义》卷十四：“《汉书·西域传》有犎牛。 邓展曰：‘脊上有肉鞍如橐驼。’”
清龚自珍《论京北可居状》：“如夹山而居山之坳，纵可四百丈，横四之一，可以牧牛、羊、犎牛。”
犎fēng（名）一种野牛。
牛读音：niú[ niú ]1.哺乳动物，趾端有蹄，头上长一对角，是反刍类动物，力量很大，能耕田拉车，肉和奶可食，角、皮、骨可作器物：牛刀小试（喻有很大的本领，先在小事情上施展一下）。牛黄。牛角。
2.星名，二十八宿之：牛斗（指牛宿和斗宿二星）。
3.喻固执或骄傲：牛气。
4.姓。