chuí niú
fēng niú
chōu niú
liú niú
chuí niú
fù niú
fēng niú
wǔ niú
duì niú
lí niú
yān niú
měi niú
chuǎn niú
yì niú
hàn niú
lí niú
kuí niú
zhuī niú
qián niú
gēng niú
tú niú
xiāng niú
dú niú
mǎ niú
jì niú
lí niú
jiān niú
yú niú
ní niú
háo niú
huàn niú
kuài niú
rǔ niú
cóng niú
qiú niú
jiǎo niú
chē niú
fàn niú
qiú niú
bó niú
féi niú
chóu niú
cūn niú
chuí niú
mù niú
chǎn niú
máo niú
shěn niú
jīng niú
hǎi niú
zhǒng niú
qī niú
biàn niú
kuí niú
bèn niú
mó niú
lǎo niú
huáng niú
zhēn niú
lèi niú
máo niú
chuī niú
xiǎng niú
qú niú
huǒ niú
kuài niú
tūn niú
shā niú
wèn niú
hé niú
bǎi niú
qiān niú
dǐ niú
nǚ niú
fēng niú
kūn niú
wō niú
líng niú
fēng niú
lí niú
lián niú
hēi niú
zhàng niú
māo niú
hán niú
jīn niú
máo niú
bái niú
bēn niú
shù niú
shòu niú
shè niú
wú niú
qí niú
bào niú
qiān niú
máo niú
mù niú
zuì niú
tè niú
sōng niú
wú niú
piān niú
dǐ niú
nǎi niú
máo niú
yǎng niú
liú niú
dǐng niú
yīn niú
yě niú
māng niú
chūn niú
tóu niú
shí niú
mǔ niú
nú niú
tiě niú
tián niú
dì niú
léi niú
kuài niú
fēng niú
zì niú
qī niú
wèi niú
bà niú
liè niú
quán niú
ròu niú
kào niú
qiū niú
gǔ niú
tóng niú
máo niú
pú niú
tǔ niú
guā niú
pái niú
bí niú
shuǐ niú
dài niú
lí niú
shí niú
mián niú
guān niú
suǒ niú
fàng niú
jiāo niú
zǐ niú
wèi niú
qīng niú
shí niú
dǒu niú
chú niú
má niú
gōng niú
biān niú
⒈ 春秋时鲁叔孙穆子与庚宗妇人所生之子，号曰“牛”，官为“竖”，称“竖牛”。颇受宠爱，年长，使参与政事，后酿成祸乱。见《左传·昭公四年》和《昭公五年》。
引《淮南子·说林训》：“叔孙之智，欺於竖牛。”
三国魏李康《运命论》：“叔孙豹之暱竖牛也，祸成於庚宗。”
清袁枚《随园随笔·术数》：“叔孙豹梦天厌己，而得竖牛之祸。”
竖(1)（形）跟地面垂直的：～井。(2)（形）从上到下的；从前到后的：画一条～线｜～着再挖一道沟。(3)（动）使物体跟地面垂直：～电线杆。(4)（名）（～儿）汉字的笔画；形状是“｜”。(5)〈书〉（名）年轻的仆人：～子。
牛读音：niú[ niú ]1.哺乳动物，趾端有蹄，头上长一对角，是反刍类动物，力量很大，能耕田拉车，肉和奶可食，角、皮、骨可作器物：牛刀小试（喻有很大的本领，先在小事情上施展一下）。牛黄。牛角。
2.星名，二十八宿之：牛斗（指牛宿和斗宿二星）。
3.喻固执或骄傲：牛气。
4.姓。