liū xuān
sēng xuān
míng xuān
jìn xuān
huá xuān
dùn xuān
kāi xuān
zhōu xuān
líng xuān
lián xuān
diāo xuān
líng xuān
fēi xuān
fān xuān
wǎng xuān
yú xuān
huí xuān
méi xuān
qióng xuān
hún xuān
téng xuān
wéi xuān
yán xuān
sōng xuān
huáng xuān
chén xuān
gāo xuān
zhú xuān
chāng xuān
chuāng xuān
dǎo xuān
dì xuān
nóng xuān
píng xuān
lín xuān
máo xuān
máo xuān
hè xuān
chéng xuān
xī xuān
zhù xuān
xíng xuān
sù xuān
fāng xuān
jīn xuān
qín xuān
cháo xuān
xīng xuān
luán xuān
méi xuān
hùn xuān
hóng xuān
chì xuān
yún xuān
wén xuān
yán xuān
yáo xuān
pí xuān
jīng xuān
líng xuān
chūn xuān
róng xuān
zhū xuān
yóu xuān
xī xuān
liàn xuān
xiàng xuān
lín xuān
lún xuān
huáng xuān
fēng xuān
ér xuān
jiǎng xuān
jǐn xuān
zān xuān
qīng xuān
tíng xuān
tíng xuān
yì xuān
liáng xuān
zhì xuān
fān xuān
qīng xuān
qín xuān
máo xuān
céng xuān
xióng xuān
dōng xuān
⒈ 行驶在泥路上的车子。
引北周庾信《将命使北始渡瓜步江》诗：“輴轩临磧岸，旌节映江沱。”
倪璠注引《尚书》孔传：“泥乘輴。”
1.灵车：“曾子攀柩车，引～者为之止也。”
2.古代行泥泞道路的一种交通工具。
轩读音：xuān轩xuān(1)（形）〈书〉高：～昂｜～敞｜～朗。(2)姓。轩xuān(1)（名）有窗的廊子或小房子（多用做书斋名或饭店等的字号）。(2)（名）古代一种有帷幕而前顶较高的车。(3)（名）〈书〉窗户；门。