chuāng kuàng
chuāng yǎn
chuāng lián
chuāng gōu
chuāng gé
chuāng bǎn
chuāng gōu
chuāng yǒu
chuāng wéi
chuāng huā
chuāng xuān
chuāng yì
chuāng léng
chuāng shàn
chuāng wàng
chuāng gǎo
chuāng kǒu
chuāng zi
chuāng mén
chuāng gé
chuāng màn
chuāng tǐng
chuāng dòng
chuāng shā
chuāng qín
chuāng kè
chuāng lián
chuāng yì
chuāng lóng
chuāng chán
chuāng yán
chuāng fēi
chuāng gé
chuāng zhǐ
chuāng tǐ
chuāng líng
chuāng kǎn
chuāng liáo
chuāng xiāo
chuāng tì
chuāng wéi
chuāng gé
chuāng méi
chuāng yǒu
chuāng tái
chuāng hu
chuāng shì
zhì xuān
fān xuān
huáng xuān
jīn xuān
huáng xuān
lún xuān
wǎng xuān
zhū xuān
xíng xuān
yú xuān
qīng xuān
luán xuān
jìn xuān
hóng xuān
chén xuān
zhú xuān
jǐn xuān
ér xuān
yáo xuān
qín xuān
méi xuān
liū xuān
liàn xuān
sēng xuān
xī xuān
chūn xuān
qín xuān
yóu xuān
chì xuān
dùn xuān
máo xuān
wén xuān
liáng xuān
xiàng xuān
chéng xuān
xī xuān
jiǎng xuān
yì xuān
chuāng xuān
hùn xuān
huí xuān
pí xuān
cháo xuān
lín xuān
yún xuān
zān xuān
dì xuān
píng xuān
tíng xuān
dōng xuān
xīng xuān
líng xuān
máo xuān
xióng xuān
líng xuān
jīng xuān
qīng xuān
qióng xuān
méi xuān
yán xuān
fāng xuān
hè xuān
zhù xuān
lín xuān
gāo xuān
róng xuān
tíng xuān
nóng xuān
diāo xuān
hún xuān
céng xuān
fēi xuān
máo xuān
yán xuān
sù xuān
wéi xuān
fān xuān
fēng xuān
zhōu xuān
sōng xuān
chāng xuān
téng xuān
lián xuān
huá xuān
líng xuān
míng xuān
dǎo xuān
kāi xuān
⒈ 犹窗户。
引清俞正燮《癸巳类稿·易安居士事辑》：“卜居陈氏第，乍释舟楫而见窗轩，意颇适然。”
《老残游记》第九回：“进了榻旁小门，彷彿迴廊似的，却有窗轩，地下驾空舖的木板。”
郭沫若《卓文君》第一景：“右手临池楼房一座，额题‘漾虚楼’三字，窗轩敞豁。”
窗chuāng（名）窗户、房屋、车、船等通气透光装置。
轩读音：xuān轩xuān(1)（形）〈书〉高：～昂｜～敞｜～朗。(2)姓。轩xuān(1)（名）有窗的廊子或小房子（多用做书斋名或饭店等的字号）。(2)（名）古代一种有帷幕而前顶较高的车。(3)（名）〈书〉窗户；门。