zhì xuān
qín xuān
wéi xuān
huí xuān
liū xuān
yán xuān
xíng xuān
qīng xuān
zān xuān
cháo xuān
jìn xuān
hóng xuān
huáng xuān
dì xuān
chūn xuān
liáng xuān
hè xuān
yì xuān
téng xuān
chuāng xuān
sōng xuān
zhū xuān
sù xuān
chéng xuān
yáo xuān
fēng xuān
xiàng xuān
máo xuān
yú xuān
fāng xuān
fēi xuān
lún xuān
wén xuān
xī xuān
zhōu xuān
máo xuān
xīng xuān
jīn xuān
dǎo xuān
qín xuān
róng xuān
fān xuān
qióng xuān
hún xuān
hùn xuān
dōng xuān
wǎng xuān
nóng xuān
xióng xuān
huáng xuān
tíng xuān
gāo xuān
sēng xuān
líng xuān
chén xuān
zhú xuān
liàn xuān
líng xuān
yán xuān
diāo xuān
huá xuān
zhì xuān
líng xuān
lián xuān
xī xuān
kāi xuān
jǐn xuān
yóu xuān
chì xuān
lín xuān
yún xuān
méi xuān
luán xuān
pí xuān
céng xuān
jiǎng xuān
dùn xuān
máo xuān
fān xuān
chāng xuān
ér xuān
píng xuān
lín xuān
jīng xuān
zhù xuān
méi xuān
tíng xuān
qīng xuān
míng xuān
⒈ 轩轾。引申为高低、轻重。
引清归庄《祭吴母王夫人文》：“诸子色养，板舆輊轩，佳时吉日，游览家园。”
刘师培《＜骈文读本＞序》：“惟是音泮輊轩，象昭明两，比物丑类之规，切响浮声之軫，后贤斯闓，古或未昭。”
罗惇曧《文学源流》：“譬诸泰华等峙，众山争朝，东西画疆，冈峦迥亙，语夫輊轩，无乃强词。”
见 〔轩轾〕
轩读音：xuān轩xuān(1)（形）〈书〉高：～昂｜～敞｜～朗。(2)姓。轩xuān(1)（名）有窗的廊子或小房子（多用做书斋名或饭店等的字号）。(2)（名）古代一种有帷幕而前顶较高的车。(3)（名）〈书〉窗户；门。