shù chù
shù huì
shù duān
shù mì
shù xíng
shù sāi
shù jiāo
shù bān
shù jǐng
shù shū
shù yì
shù pào
shù xūn
shù jiè
shù zhī
shù yǐng
shù jīng
shù dūn
shù zhī
shù hái
shù zhí
shù jūn
shù bīng
shù kē
shù miáo
shù zhì
shù bá
shù yīn
shù diǎn
shù yì
shù kē
shù gài
shù wěi
shù diān
shù cí
shù ēn
shù jiē
shù yè
shù cǎi
shù jī
shù yī
shù rén
shù xīn
shù lín
shù zhǒng
shù lì
shù jī
shù yì
shù cǎo
shù píng
shù guān
shù lún
shù dào
shù chuāng
shù dūn
shù bēi
shù méi
shù zhū
shù jīng
shù yuàn
shù gōng
shù tiáo
shù xíng
shù dǎng
shù fā
shù pí
shù dí
shù fū
shù yuán
shù chà
shù dōu
shù gàn
shù jiàn
shù zhuó
shù zǐ
shù gēn
shù jià
shù yá
shù guǒ
shù tóu
shù dé
shù biǎo
shù liú
shù dǐng
shù xuān
shù dí
shù shǔ
shù guà
shù yāo
shù dòng
shù yǔ
shù chuàng
shù ěr
shù quē
shù guǒ
shù shāo
shù fēng
shù hé
shù běn
shù cù
shù guàng
shù shēn
shù shū
shù yīn
shù jié
shù yǐng
shù yā
shù jié
shù liáng
shù lán
shù zāi
shù dūn
亦作“树敦”。
谓立性敦厚。
[.好工具]地名。
⒈ 亦作“树敦”。
⒉ 谓立性敦厚。按,《史记·周本纪》引作“树敦”。
引《国语·周语上》:“吾闻夫犬戎树惇,帅旧德而守终纯固,其有以御我矣。”
韦昭注:“言犬戎立性敦厚也。”
⒊ 地名。 吐谷浑旧都。在今青海共和县境。按,《新唐书·王难得传》作“树惇”。
引《旧唐书·外戚传·王子颜》:“击吐蕃,收五桥,拔树敦城。”
树(1)基本义:(名)木本植物的通称:(名)木本植物的通称(2)本义:(动)种植;栽培:(动)种植;栽培(3)(动)树立;建立:建~。(4)姓。
惇读音:dūn惇dūn(形)诚恳;笃厚。