shù zhī
shù dí
shù ěr
shù wěi
shù shāo
shù zhí
shù xūn
shù guǒ
shù xuān
shù huì
shù cǎi
shù chà
shù xíng
shù shēn
shù tiáo
shù yǐng
shù yì
shù bēi
shù jī
shù pí
shù jīng
shù rén
shù hái
shù zǐ
shù guà
shù bá
shù fā
shù biǎo
shù fū
shù dǎng
shù dé
shù kē
shù xīn
shù jiē
shù gōng
shù yī
shù lán
shù yīn
shù jūn
shù kē
shù yīn
shù jiàn
shù yuàn
shù chuāng
shù jié
shù bān
shù lín
shù cù
shù pào
shù diǎn
shù quē
shù dòng
shù liú
shù yǔ
shù yì
shù jī
shù yè
shù xíng
shù shǔ
shù shū
shù yì
shù lún
shù dí
shù chù
shù hé
shù guàng
shù sāi
shù lì
shù shū
shù zhuó
shù gài
shù dūn
shù dǐng
shù dūn
shù píng
shù yǐng
shù běn
shù jiāo
shù zāi
shù jǐng
shù miáo
shù zhī
shù zhǒng
shù duān
shù méi
shù yā
shù cí
shù tóu
shù ēn
shù liáng
shù zhū
shù fēng
shù dào
shù zhì
shù bīng
shù yāo
shù jié
shù dōu
shù jīng
shù yá
shù gēn
shù guān
shù cǎo
shù guǒ
shù yuán
shù diān
shù jiè
shù jià
shù chuàng
shù gàn
shù mì
quàn jià
sāng jià
xué jià
gōng jià
miáo jià
guó jià
mài jià
yuè jià
yuè jià
shù jià
zhuāng jia
mù jià
nián jià
hé jià
shí jià
yè jià
qiū jià
shěn jià
qǐ jià
shǒu jià
wǎn jià
huáng jià
yún jià
zhì jià
guān jià
wǔ jià
gēng jià
gǔ jià
měi jià
tián jià
shēng jià
nóng jià
dào jià
bǎi jià
bīng jià
指(.好工具)农林作物。
种植庄稼。
即树介。
⒈ 指农林作物。
引汉王充《论衡·率性》：“夫肥沃墝埆，土地之本性也。肥而沃者性美，树稼丰茂。”
⒉ 种植庄稼。
引《旧唐书·狄仁杰传》：“今不树稼，来岁必饥，役在其中，难以取给。”
⒊ 即树介。 《旧唐书·让皇帝宪传》：“﹝开元﹞二十九年冬，京城寒甚，凝霜封树，时学者以为《春秋》‘雨木冰’即此是，亦名树介，言其象介胄也。参见“树介”。
引宪见而叹曰：‘此俗谓树稼者也。谚曰：树稼，达官怕。必有大臣当之，吾其死矣。’”
树(1)基本义：（名）木本植物的通称：（名）木本植物的通称(2)本义：（动）种植；栽培：（动）种植；栽培(3)（动）树立；建立：建～。(4)姓。
稼读音：jià稼jià(1)（动）种植（谷物）：耕～｜～穑。(2)（名）谷物：庄～。