shù yǐng
shù yì
shù dé
shù jī
shù fū
shù yǔ
shù jiē
shù huì
shù chù
shù kē
shù ěr
shù diǎn
shù yāo
shù cù
shù wěi
shù chà
shù lán
shù bīng
shù hái
shù zhī
shù yīn
shù gàn
shù diān
shù yīn
shù chuàng
shù yā
shù jīng
shù lín
shù jūn
shù méi
shù yì
shù píng
shù cí
shù jié
shù fēng
shù guān
shù pào
shù guàng
shù dūn
shù cǎi
shù gēn
shù lún
shù shǔ
shù zhū
shù lì
shù bān
shù yǐng
shù jiàn
shù xíng
shù liáng
shù chuāng
shù bá
shù hé
shù zhì
shù zhī
shù mì
shù xíng
shù shū
shù yī
shù jǐng
shù quē
shù dūn
shù jīng
shù zāi
shù zhí
shù shū
shù yá
shù ēn
shù dí
shù jié
shù duān
shù jià
shù dōu
shù liú
shù yuán
shù xīn
shù dí
shù dǐng
shù jiāo
shù yuàn
shù kē
shù tóu
shù sāi
shù běn
shù miáo
shù shēn
shù pí
shù zhuó
shù yè
shù yì
shù biǎo
shù jī
shù cǎo
shù fā
shù xuān
shù dào
shù zǐ
shù rén
shù guà
shù jiè
shù shāo
shù gōng
shù gài
shù tiáo
shù guǒ
shù xūn
shù dòng
shù dǎng
shù zhǒng
shù bēi
shù guǒ
sì shāo
yuè shāo
sēn shāo
liáo shāo
lāo shāo
yù shāo
gāng shāo
duì shāo
páo shāo
chuí shāo
gāo shāo
xià shāo
chuān shāo
xiāo shāo
fān shāo
mò shāo
lín shāo
kàng shāo
dīng shāo
shù shāo
yǎn shāo
wěi shāo
liǔ shāo
méi shāo
liù shāo
pú shāo
dīng shāo
yún shāo
wéi shāo
tóu shāo
hòu shāo
mù shāo
zhī shāo
míng shāo
gōng shāo
shōu shāo
duān shāo
xīn shāo
zhí shāo
chūn shāo
yī shāo
bīng shāo
biān shāo
méi shāo
chè shāo
huáng shāo
shù shāo
chāi shāo
jiā shāo
树梢shùshāo
(1) 树.的顶枝
英tree top⒈ 树的顶端。
引南朝宋谢灵运《泉山诗》：“石室穿林陬，飞泉发树梢。”
唐雍陶《秋居病中》诗：“幽居悄悄何人到，落日清凉满树梢。”
《二十年目睹之怪现状》第四七回：“那棵树又高又大，他一直爬到树梢。”
杨朔《木棉花》：“夜间，草丛和树梢流动着的萤火更给你带来不少夏天的消息。”
树的末端。
树(1)基本义：（名）木本植物的通称：（名）木本植物的通称(2)本义：（动）种植；栽培：（动）种植；栽培(3)（动）树立；建立：建～。(4)姓。
梢读音：shāo[ shāo ]1. 树枝或条状物的末端：树梢。末梢。梢头。梢林。
2. 末尾：眉梢。收梢。
3. 古代奏乐时拿的竿子。
4. 古同“艄”，船舵尾。