kàng méi
háo méi
sù méi
sǎo méi
xiǎo méi
luó méi
cù méi
zhōng méi
zào méi
rán méi
jiàn méi
cù méi
é méi
shēn méi
gōng méi
qú méi
dī méi
cuì méi
piǎo méi
liǔ méi
zhòu méi
shāo méi
cuán méi
shū méi
bìn méi
cán méi
huà méi
bái méi
liè méi
shòu méi
qīng méi
shí méi
chì méi
zào méi
fǔ méi
xuān méi
yuè méi
cuī méi
pín méi
jiǎn méi
yáng méi
báo méi
liǎo méi
yǎn méi
é méi
shēn méi
jiǔ méi
cháng méi
qíng méi
chóu méi
qīng méi
huáng méi
xuán méi
xiū méi
diào méi
qí méi
é méi
miáo méi
wén méi
páng méi
kāi méi
jiè méi
nóng méi
qiū méi
jiǎn méi
zhǎn méi
jǐng méi
rán méi
lián méi
zuò méi
sù méi
qǔ méi
yǒu méi
dài méi
méng méi
máng méi
liǎn méi
niǎn méi
lóng méi
chá méi
zhēn méi
jiāo méi
fàng méi
xiù méi
shān méi
shū méi
mén méi
zhǎ méi
héng méi
cūn méi
wǔ méi
zhāng méi
xū méi
háo méi
kàng méi
pín méi
bā méi
⒈ 皱眉头。表示忧愁或不快。
引《后汉书·陈蕃传》：“齐景公欲观於海，放乎琅邪，晏子为陈百姓恶闻旌旗舆马之音，举首嚬眉之感， 景公为之不行。”
唐李白《经乱后将避地剡中留赠崔宣城》诗：“四海望长安，嚬眉寡西笑。”
五代和凝《采桑子》词：“无事嚬眉，春思飜教阿母疑。”
⒉ 指东施效颦的故事，比喻胡乱效法、模仿。参见“东施效顰”。
引唐黄滔《谢试官》：“自提携江笔，鏗掷孙金，投身而倾动龙宫，挥手而震惊蟾窟，时争垫角，俗竞嚬眉。”