shēn jī
shēn lǐ
shēn chū
shēn qiàn
shēn zhí
shēn qǐng
shēn sù
shēn zhì
shēn shù
shēn ēn
shēn tuǐ
shēn kēng
shēn yāo
shēn méi
shēn dào
shēn jiǎo
shēn yán
shēn kěn
shēn zhǎn
shēn shǒu
shēn tóu
shēn gōu
shēn jìng
shēn shēn
shēn shū
shēn fù
shēn zhāng
shēn juàn
shēn suō
shēn qū
shēn xiè
shēn dǒu
shēn cháng
shū méi
qǔ méi
é méi
bā méi
jǐng méi
háo méi
bái méi
zhǎn méi
qú méi
chì méi
xuán méi
pín méi
bìn méi
pín méi
shí méi
gōng méi
luó méi
cuì méi
liǔ méi
xiū méi
cù méi
rán méi
shēn méi
xū méi
huà méi
huáng méi
máng méi
wén méi
yáng méi
shāo méi
jiàn méi
é méi
xiǎo méi
yǎn méi
sǎo méi
kàng méi
liè méi
rán méi
cù méi
zuò méi
zào méi
sù méi
cán méi
qīng méi
jiāo méi
jiǎn méi
fǔ méi
liǎo méi
cuán méi
qiū méi
zhāng méi
kāi méi
dī méi
qí méi
kàng méi
chá méi
chóu méi
méng méi
shū méi
cūn méi
páng méi
háo méi
mén méi
xuān méi
cuī méi
fàng méi
zào méi
qīng méi
nóng méi
yuè méi
héng méi
xiù méi
shān méi
lóng méi
jiǔ méi
shēn méi
diào méi
cháng méi
wǔ méi
yǒu méi
é méi
miáo méi
báo méi
jiǎn méi
zhōng méi
zhòu méi
liǎn méi
shòu méi
zhǎ méi
sù méi
dài méi
zhēn méi
qíng méi
niǎn méi
jiè méi
piǎo méi
lián méi
伸眉shēnméi
(1) 扬眉，形容得意、舒畅
例伸眉扬气英be all smiles;lift an eyebrow to show satisfaction⒈ 舒展眉头。形容得志。
引汉司马迁《报任少卿书》：“乃欲仰首伸眉，论列是非，不亦轻朝廷羞当世之士邪？”
三国魏应瑒《侍五官中郎将建章台集诗》：“良遇不可值，伸眉路何阶？”
宋陈亮《与石天民书》：“士人於被召得对，遂可以伸眉吐气，亦丈夫遇合之会也。”
⒉ 舒展眉头。谓解脱愁苦。
引宋梅尧臣《醉中留别永叔子履》诗：“逡巡陈子果亦至，共坐小室聊伸眉。”
宋文天祥《提刑节制司与安抚司平寇循环历》：“累月为此忧窘，今纔得伸眉耳。”
清钮琇《觚賸续编·总戎佳论》：“归而告妇，相对垂涕，以为无伸眉之日也。”
舒展眉头。比喻开朗得意。
伸shēn（动）（肢体或物体的一部分）展开：～直｜～展。
眉读音：méi眉méi(1)（名）眉毛；生在眼眶上缘的毛。(2)（名）指书页上方空白的地方：书～｜～批。