yáng biāo
yáng què
yáng bò
yáng lì
yáng qì
yáng jūn
yáng huī
yáng jí
yáng qǐ
yáng cháng
yáng liè
yáng jí
yáng mí
yáng bō
yáng héng
yáng bān
yáng yán
yáng huī
yáng chēng
yáng mèi
yáng yīn
yáng gǔ
yáng xīn
yáng yuè
yáng mǎ
yáng qín
yáng huī
yáng jǐ
yáng qīng
yáng yuè
yáng chén
yáng gǔ
yáng yì
yáng shàn
yáng lù
yáng yáng
yáng shā
yáng biān
yáng xiāo
yáng cháng
yáng zhāo
yáng jīn
yáng biǎo
yáng wēi
yáng qì
yáng yì
yáng bài
yáng lì
yáng é
yáng guāng
yáng fú
yáng xióng
yáng shī
yáng shuǐ
yáng jīng
yáng ruí
yáng jīng
yáng chéng
yáng méi
yáng hé
yáng líng
yáng huī
yáng luò
yáng lèi
yáng huǒ
yáng míng
yáng què
yáng lì
yáng fú
yáng huī
yáng fàn
yáng huō
yáng rǎng
yáng měi
yáng shì
yáng jiào
yáng shēng
yáng zhì
yáng fān
yáng bì
yáng yú
yáng bái
yáng bō
yáng é
yáng xǔ
yáng shēng
yáng fú
yáng huā
yáng dōu
yáng wén
yáng yì
yáng fēng
yáng fèi
yáng kōng
yáng bīng
yáng zhì
dī méi
páng méi
yǎn méi
xiǎo méi
rán méi
shū méi
zhōng méi
qǔ méi
cù méi
fǔ méi
máng méi
xū méi
fàng méi
piǎo méi
é méi
shí méi
chì méi
luó méi
jǐng méi
chóu méi
jiǎn méi
pín méi
é méi
qú méi
liè méi
zhǎ méi
kàng méi
qíng méi
wǔ méi
sù méi
cù méi
jiàn méi
cán méi
shēn méi
huáng méi
liǎn méi
háo méi
qīng méi
xuán méi
shāo méi
jiǔ méi
shòu méi
bā méi
shēn méi
pín méi
jiǎn méi
shān méi
sǎo méi
lián méi
zhòu méi
chá méi
qiū méi
qí méi
bái méi
zhēn méi
shū méi
zào méi
lóng méi
cuì méi
xiū méi
jiè méi
qīng méi
héng méi
sù méi
yuè méi
nóng méi
kāi méi
yáng méi
háo méi
yǒu méi
zhāng méi
jiāo méi
cuán méi
gōng méi
xuān méi
mén méi
zuò méi
huà méi
cūn méi
cháng méi
xiù méi
liǎo méi
cuī méi
zhǎn méi
liǔ méi
dài méi
méng méi
diào méi
niǎn méi
bìn méi
miáo méi
wén méi
báo méi
zào méi
rán méi
é méi
kàng méi
举目。
形容得意、忧愁、愤怒等貌。
谓摄提星星光闪烁。
⒈ 举目。
引《列子·汤问》：“离朱子羽方昼拭眥，扬眉而望之，弗见其形。”
宋苏轼《戏子由并次慎老韵》之二：“何必扬眉资目击，须知千里事同风。”
明郎瑛《七修类稿·诗文三·济颠化缘疏》：“一举手，一低头，只此便是弥陀佛 ；或扬眉，或謦欬，何处更参慈世尊。”
⒉ 形容得意、忧愁、愤怒等貌。
引南朝梁刘孝标《广绝交论》：“见一善则盱衡扼腕，遇一才则扬眉抵掌。”
唐杜甫《晚晴》诗：“未怪及时少年子，扬眉结义黄金臺。”
《剪灯新话·富贵发迹司志》：“发跡司判官忽扬眉盱目，咄嗟长叹而谓众宾曰：‘诸公各守其职，各治其事……大难将作，虽诸公之善理，其如之奈何！’”
《儿女英雄传》第十回：“自然就不能不闹到扬眉裂眦，拔刀相向起来。”
《天安门诗抄·扬眉剑出鞘》：“洒泪祭雄杰，扬眉剑出鞘。”
⒊ 谓摄提星星光闪烁。
引《汉书·翟方进传》：“今提扬眉，矢贯中。”
颜师古注引服虔曰：“提，摄提星也。扬眉，扬其芒角也。”
王先谦补注引沉钦韩曰：“摄提两星颊曲，人眉似之。”
扬(1)（动）高举；往上升：飘～｜～帆。(2)（动）往上撒：～场。(3)（形）传播出去：赞～｜～言。(4)（形）指容貌好看：其貌不～。扬yáng(1)（名）指江苏扬州。(2)（名）姓。
眉读音：méi眉méi(1)（名）眉毛；生在眼眶上缘的毛。(2)（名）指书页上方空白的地方：书～｜～批。