hài rǎo
hài zhèng
hài xíng
hài sè
hài jī
hài wǎn
hài xīn
hài diàn
hài làng
hài huáng
hài bù
hài hài
hài xuàn
hài yà
hài yì
hài sè
hài tiào
hài hèn
hài wén
hài dá
hài jī
hài hǔ
hài pà
hài lù
hài hàn
hài kǒng
hài luàn
hài xī
hài yù
hài pò
hài sú
hài dòng
hài sì
hài shì
hài shuǐ
hài guài
hài lì
hài chà
hài rén
hài yí
hài tàn
hài guān
hài dān
hài rán
hài cuàn
hài ěr
hài yí
hài mù
hài lóng
hài hōng
hài huāng
hài jì
hài biāo
hài tòng
hài è
hài hū
hài dòng
hài tāo
hài jù
hài zhèn
hài jù
hài nù
hài tū
hài biāo
hài è
hài é
hài qí
hài cè
hài shén
hài jīng
hài mù
hài dǎn
hài fú
yuǎn cuàn
kān cuàn
wáng cuàn
zǒu cuàn
diǎn cuàn
bēn cuàn
biǎn cuàn
shǒu cuàn
yì cuàn
shān cuàn
bū cuàn
nì cuàn
bèng cuàn
chì cuàn
zhé cuàn
qī cuàn
zhì cuàn
bēn cuàn
tóu cuàn
gēng cuàn
shēn cuàn
jiě cuàn
liú cuàn
qiān cuàn
táo cuàn
chuān cuàn
é cuàn
píng cuàn
zhū cuàn
tú cuàn
kuì cuàn
diān cuàn
jīng cuàn
qíng cuàn
gǎi cuàn
láng cuàn
guǐ cuàn
jūn cuàn
hài cuàn
fú cuàn
tuō cuàn
nì cuàn
fēn cuàn
shān cuàn
dùn cuàn
xián cuàn
niǎo cuàn
qián cuàn
shǔ cuàn
fēi cuàn
quán cuàn
⒈ 惊惶逃窜。
引唐元稹《赠太保严公行状》：“涉栈道者五千餘骑，人无徒步而进者，马有羡力，兵不劳困， 蜀人骇窜，自我功为多。”
《旧唐书·杨国忠传》：“辰时，至咸阳望贤驛，官吏骇窜，无復贵贱，坐宫门大树下。”
清蒲松龄《大人行》：“农人榜人废生业，下下骇窜真仓皇！”