dài xī
dài shāng
dài shě
dài mìng
dài qián
dài fāng
dài mài
dài lí
dài fù
dài dài
dài jiè
dài quán
dài zuì
dài fǎ
dài chēng
dài shī
dài shē
dài zī
dài yòu
dài jiǎ
dài jiù
dài běn
dài tiē
dài xù
dài fàng
dài shì
dài kuǎn
dài shàn
dài cháng
dài sǐ
dài zǐ
dài jiǎn
dài yòng
dài quàn
chǎn jià
jiè jiǎ
qīng jiǎ
mǎn jiǎ
lìn jiǎ
liè jiǎ
chāo jiǎ
bìng jià
quán jiǎ
nián jià
shè jiǎ
qǐng jià
bǐ jiǎ
chān jiǎ
yè jiǎ
lái jiǎ
zhēn jiǎ
bèi jiǎ
fàng jià
fù jiǎ
yōu jiǎ
jiāo jiǎ
bǐng jiǎ
zhāng jiǎ
jié jià
zào jiǎ
qǐ jiǎ
xiāo jià
sī jiǎ
shǔ jià
fú jiǎ
ráo jiǎ
jiàng jiǎ
diào jiǎ
fù jiǎ
xiū jià
ēn jiǎ
kāi jiǎ
dù jià
fú jiǎ
xū jiǎ
hán jià
cān jiǎ
cháo jiǎ
tiān jiǎ
jǔ jiǎ
pī jià
lì jià
shēng jiǎ
gào jià
jìn jiǎ
xiào jiǎ
lài jià
zhuāng jiǎ
hūn jià
hái jiǎ
shǎng jiǎ
nòng jiǎ
cì jiǎ
zhǔn jià
piě jiǎ
kuān jiǎ
zuò jiǎ
chūn jià
dài jiǎ
xiāng jiǎ
wú jiǎ
xiàn jiǎ
lǐn jiǎ
zhuó jiǎ
dēng jiǎ
jiǎo jiǎ
fān jiǎ
zuò jiǎ
gěi jiǎ
gōng jià
huǎng jiǎ
èr jiǎ
chān jiǎ
shì jià
jìn jiǎ
dōng jià
dǎ jiǎ
sāng jià
qiú jià
kōng jiǎ
jiān jiǎ
yī jiǎ
róng jiǎ
dǐ jiǎ
gǔ jiǎ
zhāo jiǎ
bù jiǎ
shì jiǎ
xún jiǎ
zōng jiǎ
xù jiǎ
⒈ 借贷。
引《史记·平準书》：“於是天子遣使者虚郡国仓廥以振贫民。犹不足，又募豪富人相贷假。”
唐赵元一《奉天录》卷三：“君臣父子，义无贷假。”
清黄宗羲《明夷待访录·田制一》：“汉之武帝，度支不足，至於卖爵、贷假、榷酤、算緡、盐铁之事无所不举。”
贷dài(1)（动）借入或借出：～款。(2)（动）推卸：责无旁～。(3)（动）宽恕：严惩不～。
假读音：jiǎ,jià[ jiǎ ]1. 不真实的，不是本来的，与“真”相对：假山。假话。假冒。假释。假死。虚假。真假。弄虚作假。
2. 借用，利用：假借。假货。假道（借路）。假手（利用他人为自己办事）。假公济私。不假思索（用不着想）。
3. 〔假名〕日本文所用的字母，多借用汉字的偏旁。楷书称“片假假”，草书称“平假假”。
4. 据理推断，有待验证的：假设。假使。假令。假如。假若。