bǐng lǚ
bǐng shèng
bǐng cí
bǐng cí
bǐng qǐng
bǐng shòu
bǐng zòu
bǐng chéng
bǐng táng
bǐng wén
bǐng cóng
bǐng wèi
bǐng qiáng
bǐng suàn
bǐng zhì
bǐng xìng
bǐng cāo
bǐng xù
bǐng lìng
bǐng tǐ
bǐng jù
bǐng fù
bǐng chéng
bǐng jiān
bǐng fú
bǐng sù
bǐng yǎng
bǐng kòng
bǐng tiē
bǐng zī
bǐng xiè
bǐng xì
bǐng xíng
bǐng zhī
bǐng dù
bǐng yì
bǐng tuō
bǐng mìng
bǐng shuò
bǐng cì
bǐng dài
bǐng shēng
bǐng liáng
bǐng shí
bǐng cuì
bǐng liào
bǐng yǔ
bǐng gǔ
bǐng gěi
bǐng qì
bǐng huǒ
bǐng fēn
bǐng fù
bǐng líng
bǐng shàn
bǐng bào
bǐng shī
bǐng fù
bǐng yìng
bǐng ān
bǐng fù
bǐng cái
bǐng jiàn
bǐng míng
bǐng fǎ
bǐng dān
bǐng fù
bǐng dú
bǐng dá
bǐng jiǎ
bǐng zī
bǐng xiù
bǐng shòu
bǐng wèn
bǐng xué
bǐng huà
bǐng fèng
bǐng gào
jiàng jiǎ
zào jiǎ
róng jiǎ
yōu jiǎ
zhuāng jiǎ
piě jiǎ
dǎ jiǎ
chāo jiǎ
zuò jiǎ
fàng jià
sāng jià
gěi jiǎ
hán jià
cān jiǎ
tiān jiǎ
xiàn jiǎ
ēn jiǎ
qīng jiǎ
fān jiǎ
xiū jià
dù jià
jiāo jiǎ
fú jiǎ
hái jiǎ
jié jià
zhēn jiǎ
xù jiǎ
quán jiǎ
bù jiǎ
fù jiǎ
fù jiǎ
cì jiǎ
jiǎo jiǎ
shì jià
mǎn jiǎ
zhǔn jià
gǔ jiǎ
nòng jiǎ
dài jiǎ
zhuó jiǎ
bèi jiǎ
jiān jiǎ
jiè jiǎ
xiāo jià
bǐ jiǎ
jìn jiǎ
lài jià
shì jiǎ
xiào jiǎ
qǐ jiǎ
dōng jià
bìng jià
fú jiǎ
liè jiǎ
diào jiǎ
xiāng jiǎ
chǎn jià
cháo jiǎ
chūn jià
lǐn jiǎ
chān jiǎ
wú jiǎ
kāi jiǎ
pī jià
zōng jiǎ
yè jiǎ
sī jiǎ
qǐng jià
èr jiǎ
hūn jià
dǐ jiǎ
shǎng jiǎ
shēng jiǎ
bǐng jiǎ
zuò jiǎ
xū jiǎ
kuān jiǎ
dēng jiǎ
lì jià
huǎng jiǎ
gào jià
jìn jiǎ
xún jiǎ
nián jià
jǔ jiǎ
lìn jiǎ
yī jiǎ
qiú jià
lái jiǎ
shǔ jià
zhāo jiǎ
gōng jià
ráo jiǎ
shè jiǎ
chān jiǎ
zhāng jiǎ
kōng jiǎ
⒈ 谓俸给及借贷。
引《后汉书·张禹传》：“禹上疏求三岁租税，以助郡国稟假。”
李贤注：“稟，给也；假，贷也。”
《资治通鉴·汉灵帝建宁元年》：“黄门从官騶蹋踧蕃曰：‘死老魅！復能损我曹员数、夺我曹稟假不！’”
胡三省注：“稟，给也；假，借也。”
禀bǐng(1)（动）〈书〉禀报；禀出（向上级首长报告事情）。(2)（名）（～儿）旧时禀报的文件。(3)（动）承受：～报｜～告｜～帖｜～白。
假读音：jiǎ,jià[ jiǎ ]1. 不真实的，不是本来的，与“真”相对：假山。假话。假冒。假释。假死。虚假。真假。弄虚作假。
2. 借用，利用：假借。假货。假道（借路）。假手（利用他人为自己办事）。假公济私。不假思索（用不着想）。
3. 〔假名〕日本文所用的字母，多借用汉字的偏旁。楷书称“片假假”，草书称“平假假”。
4. 据理推断，有待验证的：假设。假使。假令。假如。假若。