wú jiǎ
qǐng jià
huǎng jiǎ
xún jiǎ
fù jiǎ
kōng jiǎ
lái jiǎ
fú jiǎ
fàng jià
zhēn jiǎ
èr jiǎ
dǐ jiǎ
shè jiǎ
kuān jiǎ
shǎng jiǎ
jìn jiǎ
liè jiǎ
diào jiǎ
jiǎo jiǎ
chān jiǎ
gào jià
chāo jiǎ
zhuāng jiǎ
jiān jiǎ
hán jià
xiāo jià
chūn jià
dēng jiǎ
fù jiǎ
jǔ jiǎ
bìng jià
lì jià
jiè jiǎ
yè jiǎ
sāng jià
zuò jiǎ
yī jiǎ
dōng jià
dài jiǎ
xù jiǎ
zuò jiǎ
sī jiǎ
jié jià
qiú jià
zhuó jiǎ
ēn jiǎ
chān jiǎ
gōng jià
yōu jiǎ
bù jiǎ
hūn jià
shì jiǎ
gěi jiǎ
pī jià
jiāo jiǎ
shì jià
lìn jiǎ
nián jià
lǐn jiǎ
gǔ jiǎ
jìn jiǎ
bǐ jiǎ
cháo jiǎ
bèi jiǎ
qǐ jiǎ
shēng jiǎ
dǎ jiǎ
róng jiǎ
shǔ jià
kāi jiǎ
ráo jiǎ
quán jiǎ
xiāng jiǎ
zào jiǎ
piě jiǎ
nòng jiǎ
xiàn jiǎ
chǎn jià
zhǔn jià
tiān jiǎ
xiào jiǎ
qīng jiǎ
zhāng jiǎ
bǐng jiǎ
cān jiǎ
fān jiǎ
mǎn jiǎ
lài jià
jiàng jiǎ
zōng jiǎ
dù jià
fú jiǎ
zhāo jiǎ
cì jiǎ
xū jiǎ
xiū jià
hái jiǎ
⒈ 假托理由请假。
引《红楼梦》第九二回：“这么冷天，已经告了假，又去，叫学房里説：既这么着，就不该告假呀。显见的是告谎假，脱滑儿。”
谎huǎng（名）谎话：～报｜扯～｜说～｜撒～。
假读音：jiǎ,jià[ jiǎ ]1. 不真实的，不是本来的，与“真”相对：假山。假话。假冒。假释。假死。虚假。真假。弄虚作假。
2. 借用，利用：假借。假货。假道（借路）。假手（利用他人为自己办事）。假公济私。不假思索（用不着想）。
3. 〔假名〕日本文所用的字母，多借用汉字的偏旁。楷书称“片假假”，草书称“平假假”。
4. 据理推断，有待验证的：假设。假使。假令。假如。假若。