xiāng zàn
qīn zàn
shǎng zàn
fǔ zàn
míng zàn
bì zàn
jīng zàn
yǒng zàn
zhǔ zàn
bīn zàn
liǎn zàn
zhēn zàn
bāo zàn
jiē zàn
huà zàn
xuě zàn
āi zàn
yōu zàn
bīn zàn
cān zàn
qiān zàn
móu zàn
tàn zàn
fū zàn
guāng zàn
jiāo zàn
jiǔ zàn
yì zàn
kuā zàn
tè zàn
bài zàn
yǎng zàn
píng zàn
tú zàn
yì zàn
tí zàn
zhù zàn
tuī zàn
kāi zàn
jiǎng zàn
fěng zàn
rán zàn
chēng zàn
jiǎng zàn
quàn zàn
jī zàn
mò zàn
pí zàn
lùn zàn
jiā zàn
fú zàn
miù zàn
zì zàn
mì zàn
zhuàn zàn
biàn zàn
biáo zàn
sòng zàn
hóng zàn
wáng zàn
jiǎng zàn
kuāng zàn
bìn zàn
miù zàn
⒈ 辅助，辅佐。
引《三国志·蜀志·吕凯传》：“今诸葛丞相英才挺出，深覩未萌，受遗託孤，翊赞季兴，与众无忌，録功忘瑕。”
唐杨炯《唐右将军魏哲神道碑》：“君升朝翊赞，道先王之法言；公府弼谐，对上天之休命。”
元尚仲贤《气英布》第四折：“今日之胜，皆赖军师妙算，随使者游説之功，诸将翊赞之力。”
清梁章鉅《归田琐记·鼇拜》：“况以辅臣躬承顾命，翊赞机务，更宜小心谦谨，不可稍涉纵恣。”
辅助。
翊yì（动）〈书〉辅佐；帮助：～戴（辅佐拥戴）｜～赞（辅助）。
赞读音：zàn赞zàn(1)（动）帮助：～助。(2)（动）称赞：～许。(3)（名）旧时的一种文体；内容是称赞人物的：像～。