duò yǔ
duò shī
duò qì
duò shí
duò jūn
duò xìng
duò jiāo
duò huài
duò lǎn
duò shē
duò róng
duò fèi
duò yōng
duò lǎn
duò mín
duò tōu
duò ào
duò dài
duò sì
duò xiè
duò lún
duò xīn
duò liè
duò chí
duò yóu
duò xíng
duò ní
duò hūn
duò lì
duò nóng
duò pín
duò zhèng
duò màn
duò chǐ
duò guī
duò lǎn
chí màn
xì màn
líng màn
kuì màn
jiāo màn
chǐ màn
xiè màn
yín màn
jiě màn
bǐ màn
qī màn
wǒ màn
tān màn
xiè màn
yán màn
kuài màn
chǒu màn
bō màn
ào màn
xīn màn
dàn màn
tāo màn
wéi màn
ào màn
jiàn màn
dài màn
qīng màn
duò màn
jù màn
chǎn màn
kuǎn màn
qī màn
qiě màn
kuān màn
wǔ màn
bèi màn
lǎn màn
qīng màn
yǒu màn
xū màn
jīn màn
guāi màn
kǔ màn
wū màn
jiàn màn
sōng màn
hū màn
dú màn
qǐn màn
xié màn
xiá màn
kuáng màn
xiè màn
áo màn
cán màn
líng màn
xiè màn
yì màn
wǔ màn
wū màn
báo màn
jié màn
shū màn
qīn màn
huǎn màn
jù màn
bū màn
lǎn màn
háo màn
jiǎn màn
chí màn
cháo màn
duò màn
zhèng màn
fèi màn
xián màn
jī màn
jù màn
gāo màn
kuā màn
jiǎn màn
jiāo màn
shū màn
pī màn
yóu màn
sì màn
bào màn
huī màn
fàng màn
dài màn
⒈ 懈怠不敬。
引《荀子·礼论》：“其立声乐恬愉也，不至於流淫惰慢；其立哭泣哀戚也，不至於隘慑伤生。”
汉王符《潜夫论·考绩》：“设如家人有五子十孙，父母不察精愞，则懃力者懈弛，而惰慢者遂非也，耗业破家之道也。”
唐王建《留别舍弟》诗：“固合受此训，惰慢为身羞。”
宋司马光《答胡寺丞书》：“虽感戢勤仰之心无时少忘，而惰慢之辜，诚无以辞於左右。”
⒉ 懈怠涣散。
引《三国演义》第一回：“左丰挟恨，回奏朝廷，説我高垒不战，惰慢军心。”
懒惰懈怠。
惰duò（形）懒：懒～。
慢读音：màn慢màn(1)（形）速度低；行动迟缓：～车｜～走｜～手～脚｜你走～一点儿；等着他。(2)（动）从缓：且～｜～点儿告诉他；等两天再说。慢màn（动）态度冷淡；没有礼貌：傲～｜怠～。