kuā duó
kuā shì
kuā shē
kuā kè
kuā qí
kuā kuò
kuā zì
kuā tàn
kuā pí
kuā tè
kuā yáng
kuā mù
kuā shì
kuā jìng
kuā ào
kuā shì
kuā zuǐ
kuā mò
kuā róng
kuā xǔ
kuā háo
kuā chěng
kuā chà
kuā guān
kuā shì
kuā fū
kuā fá
kuā qǐ
kuā biàn
kuā xǔ
kuā jiǎng
kuā qiào
kuā màn
kuā cí
kuā jīn
kuā shǎng
kuā dào
kuā zhòng
kuā zhà
kuā lì
kuā rén
kuā zhāng
kuā yào
kuā yì
kuā jiǎng
kuā dàn
kuā mí
kuā měi
kuā ào
kuā jiāo
kuā xiǎn
kuā tuō
kuā màn
kuā xuàn
kuā é
kuā qiào
kuā yòu
kuā yàn
kuā shàng
kuā yù
kuā mài
kuā xuàn
kuā chǐ
kuā yán
kuā tán
kuā hù
kuā jiāo
kuā shì
kuā yán
kuā yín
kuā fú
kuā jiàn
kuā jiē
kuā xiàn
kuā màn
kuā xīn
kuā hǎo
kuā kuáng
kuā bái
kuā zhú
kuā lùn
kuā dà
kuā qiáng
kuā wán
kuā kǒu
kuā fù
kuā chēng
kuā zhà
kuā tán
kuā shuō
kuā wū
kuā gōng
kuā zàn
kuā jiǎng
yán màn
gāo màn
chí màn
ào màn
chǒu màn
huǎn màn
qīng màn
bū màn
jié màn
fàng màn
líng màn
wǔ màn
bō màn
kǔ màn
shū màn
dàn màn
lǎn màn
yì màn
líng màn
jiāo màn
cán màn
duò màn
jiě màn
xiá màn
zhèng màn
bèi màn
lǎn màn
jiāo màn
kuā màn
huī màn
jù màn
xié màn
wū màn
bào màn
kuǎn màn
xiè màn
háo màn
jī màn
kuài màn
yǒu màn
yín màn
dú màn
xián màn
cháo màn
wéi màn
kuì màn
tān màn
xiè màn
pī màn
qīn màn
dài màn
ào màn
báo màn
fèi màn
qī màn
hū màn
jiǎn màn
dài màn
qiě màn
xiè màn
áo màn
wǔ màn
jīn màn
yóu màn
jù màn
sōng màn
xīn màn
jiǎn màn
jiàn màn
guāi màn
xū màn
jù màn
qīng màn
chǎn màn
chǐ màn
bǐ màn
xiè màn
tāo màn
kuáng màn
wū màn
sì màn
kuān màn
qī màn
wǒ màn
jiàn màn
duò màn
shū màn
xì màn
qǐn màn
chí màn
⒈ 傲慢自大。
引南朝宋颜延之《庭诰》：“衔声茹气，腆嘿而归，岂识向之夸慢，祇足以成今之沮丧邪。”
《新唐书·邓世隆传》：“秦王攻洛阳，遣书諭太，世隆报书夸慢。”
1. 说大话，自吹：夸口。夸张。夸耀。夸嘴（夸口）。浮夸。夸夸其谈。
2. 用话奖励，赞扬：夸赞。夸许。
3. 奢侈：“贵而不为夸”。
慢读音：màn慢màn(1)（形）速度低；行动迟缓：～车｜～走｜～手～脚｜你走～一点儿；等着他。(2)（动）从缓：且～｜～点儿告诉他；等两天再说。慢màn（动）态度冷淡；没有礼貌：傲～｜怠～。