sù chéng
sù duì
sù jūn
sù zhuāng
sù jī
sù mài
sù kè
sù hán
sù zhěng
sù jǐn
sù cǐ
sù dàn
sù jǐng
sù jì
sù yōng
sù jìng
sù chàng
sù qián
sù chéng
sù jià
sù rán
sù mào
sù yōng
sù sēn
sù ài
sù jié
sù lè
sù lì
sù sù
sù jiè
sù mù
sù jìn
sù zuò
sù qǐ
sù tīng
sù wù
sù fèng
sù qǐ
sù shèn
sù zhèn
sù shèn
sù xiè
sù jìng
sù jiān
sù liè
sù chún
sù ràng
sù qīng
sù mù
sù kuò
sù lì
sù jiǎn
sù bù
sù zhèng
sù chàng
sù jiāng
sù rú
sù qí
sù jìng
sù shā
sù shěng
sù dàn
sù fù
sù yōng
sù yà
sù qì
sù lì
sù duì
sù yán
sù gōng
sù shuǎng
sù qín
sù shuāng
sù jīng
sù fú
sù è
sù chù
sù róng
sù fēng
sù mù
yǔn mù
mì mù
tōng mù
qià mù
jí mù
suì mù
wù mù
qīng mù
yù mù
ān mù
jìng mù
chéng mù
shěn mù
chōng mù
yuān mù
dūn mù
qīn mù
hún mù
yōng mù
suì mù
jiǎn mù
yú mù
yān mù
zhēn mù
tián mù
gǔ mù
hé mù
xī mù
cuì mù
hū mù
zhāo mù
mì mù
xié mù
zhāo mù
yǒu mù
zuì mù
ān mù
yōng mù
huà mù
jī mù
xián mù
qī mù
xuán mù
yōng mù
yōng mù
肃穆sùmù
(1) 严肃而安静，庄(.好工具)严肃穆
例广场——如此肃穆，长街——如此沉寂。——《一月的哀思》英be solemn and respectful⒈ 严肃恭敬。指人的态度、神情等。
引《后汉书·乐成靖王党传》：“﹝刘萇﹞不惟致敬之节，肃穆之慎，乃敢擅损牺牲，不备苾芬。”
唐玄奘《大唐西域记·屈支国》：“僧徒肃穆，精勤匪怠，并是耆艾宿德、博学高才、远方俊彦慕义至此。”
《孽海花》第二七回：“第二个却生得方面大耳，神情肃穆，鬚髯丰满，大概是乌赤云了。”
朱自清《欧游杂记·罗马》：“他画这屋顶时候，以深沉肃穆的心情渗入画中。”
⒉ 指事物所产生的气氛，谓使人有凛然之感。
引汉应璩《与满炳书》：“夫漳渠西有伯阳之馆，北有旷野之望，高树翳朝云，文禽蔽緑水，沙场夷敞，清风肃穆。”
宋陆游《自雪堂登四望亭因历访苏公遗迹至安国院》诗：“三山葱蘢鮫鰐静，九关肃穆虎豹闲。”
章裕昆《文学社武昌首义纪实·被迫登台之黎元洪》：“刁斗森严，气象肃穆，人人志易神移。”
郭沫若《潮集·游里加湖》：“傍晚在湖边林际散步，山气肃穆，沁人心脾。”
严肃庄重。如：「祖母的告别式极其肃穆哀荣。」也作「肃睦」。
肃sù(1)（形）本义：恭敬。(2)（形）严肃：～静｜～穆。(3)（形）肃清：～反｜～奸。(4)（形）萎缩：～杀。
穆读音：mù穆mù(1)（动）恭敬：静～｜肃～。(2)（Mù）姓。