jiǎn qì
jiǎn xī
jiǎn liǔ
jiǎn zhú
jiǎn fān
jiǎn líng
jiǎn qián
jiǎn fù
jiǎn cái
jiǎn yì
jiǎn luò
jiǎn dāo
jiǎn fú
jiǎn luàn
jiǎn jiǎn
jiǎn fā
jiǎn chú
jiǎn pì
jiǎn piàn
jiǎn nì
jiǎn jiǔ
jiǎn shāng
jiǎn zì
jiǎn jīng
jiǎn yí
jiǎn dàng
jiǎn jié
jiǎn yì
jiǎn shāng
jiǎn guó
jiǎn jì
jiǎn fá
jiǎn dēng
jiǎn zhǎo
jiǎn jí
jiǎn tī
jiǎn cǎi
jiǎn jìng
jiǎn záo
jiǎn kè
jiǎn jiāng
jiǎn liǔ
jiǎn yàng
jiǎn bì
jiǎn ruò
jiǎn duó
jiǎn xuē
jiǎn pū
jiǎn píng
亦作“(.好工具)翦柳”。
亦作“翦柳 ”。剪破他人衣衫，掏取财物，即扒窃。
元岳伯川《铁拐李》第一折：“这老子倒乖，哄的我低头自取，你却叫有翦綹的，倒着你的道儿。” 元无名氏《渔樵记》第二折：“由你写！或是跳墙驀圈，翦柳搠包儿，做上马强盗，白昼抢夺，或是认道士，认和尚，养汉子，你则管写不妨事。” 明吾丘瑞《运甓记·纫衣被贼》：“撇白翦綹，当做顽皮；走脊飞簷，视同儿戏。” 清冯桂芬《与李方赤太守书》：“ 北寺一带，夙为丐藪，翦綹、挖包、抢帽之事，日不絶闻。”
剪开他人衣带以窃取钱财。亦用于泛称扒手。元．岳伯川《铁拐李．第一折》：「这老子倒乖，哄的我低头自取。你却叫有翦绺的，倒著你的道儿。」也作「剪绺」、「翦柳」。