jiǎn qián
jiǎn yàng
jiǎn nì
jiǎn dàng
jiǎn záo
jiǎn jīng
jiǎn ruò
jiǎn guó
jiǎn cái
jiǎn piàn
jiǎn zhǎo
jiǎn luàn
jiǎn dāo
jiǎn jiǔ
jiǎn jìng
jiǎn fù
jiǎn luò
jiǎn dēng
jiǎn jiǎn
jiǎn chú
jiǎn qì
jiǎn fú
jiǎn fān
jiǎn jiāng
jiǎn shāng
jiǎn yì
jiǎn yí
jiǎn pì
jiǎn liǔ
jiǎn cǎi
jiǎn xuē
jiǎn shāng
jiǎn jié
jiǎn pū
jiǎn yì
jiǎn zì
jiǎn líng
jiǎn jì
jiǎn duó
jiǎn píng
jiǎn kè
jiǎn liǔ
jiǎn xī
jiǎn tī
jiǎn bì
jiǎn fā
jiǎn zhú
jiǎn fá
jiǎn jí
rén zhǎo
liú zhǎo
xì zhǎo
huá zhǎo
bīng zhǎo
zhǐ zhǎo
qù zhǎo
tàn zhǎo
jié zhǎo
lóng zhǎo
hè zhǎo
gōu zhǎo
hóng zhǎo
è zhǎo
lín zhǎo
niǎo zhǎo
máo zhǎo
tǎ zhǎo
yá zhǎo
fèng zhǎo
má zhǎo
yīng zhǎo
xiè zhǎo
jiǎn zhǎo
dā zhǎo
mó zhǎo
bá zhǎo
pā zhǎo
qiān zhǎo
yù zhǎo
zú zhǎo
jù zhǎo
biē zhǎo
hǔ zhǎo
yún zhǎo
hēi zhǎo
hé zhǎo
⒈ 后遂以“翦爪”为祈雨之典实。
引《尚书大传》卷二:“汤伐桀之后,大旱七年,史卜曰:‘当以人为祷。’ 汤乃翦髮断爪,自以为牲,而祷於桑林之社,而雨大至,方数千里。”
三国魏应璩《与广川长岑文瑜书》:“今者云重积而復散,雨垂落而復收,得无贤圣殊品,优劣异姿,割髮宜及肤,翦爪宜侵肌乎?”
唐康骈《剧谈录·狄惟谦请雨》:“曝山椒之畏景,事等焚躯;起天际之油云,法同翦爪。”
翦jiǎn(名)姓。
爪读音:zhǎo,zhuǎ[ zhǎo ]1. 指甲或趾甲:趾端有爪。
2. 鸟兽的脚指:鹰爪。爪牙(喻党羽,狗腿子)。一鳞半爪。
3. 抓。