jiǎn kè
jiǎn duó
jiǎn fān
jiǎn píng
jiǎn nì
jiǎn pì
jiǎn dēng
jiǎn jiǎn
jiǎn liǔ
jiǎn xuē
jiǎn dāo
jiǎn pū
jiǎn líng
jiǎn yì
jiǎn fá
jiǎn chú
jiǎn bì
jiǎn záo
jiǎn jié
jiǎn fù
jiǎn yàng
jiǎn zhǎo
jiǎn shāng
jiǎn guó
jiǎn dàng
jiǎn zhú
jiǎn fā
jiǎn tī
jiǎn jì
jiǎn yì
jiǎn liǔ
jiǎn jí
jiǎn luò
jiǎn jìng
jiǎn qián
jiǎn piàn
jiǎn jīng
jiǎn xī
jiǎn cái
jiǎn fú
jiǎn shāng
jiǎn qì
jiǎn luàn
jiǎn zì
jiǎn ruò
jiǎn yí
jiǎn cǎi
jiǎn jiǔ
jiǎn jiāng
jiǔ jié
zhē jié
zhōng jié
jiǎo jié
luán jié
gē jié
míng jié
fān jié
bǎ jié
zhǎn jié
kuài jié
bàn jié
guó jié
qí jié
jiǎn jié
dǔ jié
kūn jié
chāo jié
è jié
dào jié
duǎn jié
fēn jié
chá jié
yǒu jié
sù jié
gé jié
jiǎn jié
duàn jié
lán jié
dā jié
dān jié
mò jié
zǔ jié
yāo jié
bī jié
cái jié
dǎ jié
jìng jié
zhuī jié
yào jié
héng jié
cáo jié
lán jié
zhí jié
pò jié
jiǎn jié
xià jié
qín jié
kè jié
chāo jié
zhǎn jié
⒈ 删削。
引《书序》：“芟夷烦乱，翦截浮辞，举其宏纲，撮其机要。”
南朝梁陆倕《石阙铭》：“歷代规謩，前王典故，莫不芟夷翦截，允执厥中。”
唐刘知几《史通·六家》：“爰逮中叶，文籍大备，必翦截今文，摸拟古法，事非改辙，理涉守株。”
元刘祁《归潜志》卷八：“若夫乐章，则翦截古人语，亦无害，但要能使用耳。”
翦jiǎn（名）姓。
截读音：jié截jié(1)（动）切断；割断（长条形的东西）：～头去尾｜把木条～成两段。(2)（～儿）（量）段：一～儿木头｜话说了半～儿。(3)（动）阻拦：～留｜快把马～住；别让它跑了。(4)（动）截止：～至昨天；已有三百多人报名。