shān fù
yīn fù
pī fù
shài fù
cǎn fù
pà fù
mǎn fù
kōng fù
qiē fù
tái fù
zhǐ fù
pěng fù
shǎo fù
huài fù
chū fù
fān fù
fēng fù
yǎn fù
suō fù
pò fù
yú fù
yǎn fù
bái fù
jié fù
pōu fù
bàn fù
jué fù
shǐ fù
lǐng fù
jiāng fù
xīn fù
mǎ fù
pó fù
liàng fù
shù fù
hǎi fù
kǒu fù
wà fù
chán fù
tǎn fù
guǒ fù
jiǎn fù
yāo fù
kuì fù
huà fù
dà fù
biàn fù
mén fù
gǔ fù
něi fù
biān fù
zì fù
mǒ fù
xūn fù
xiāo fù
fēng fù
chī fù
chōng fù
shuǐ fù
cháng fù
yí fù
jiǔ fù
jiā fù
fèng fù
guǒ fù
pà fù
wū fù
chuān fù
kū fù
yǎn fù
bǎo fù
rè fù
fèi fù
bào fù
dù fù
qiān fù
xiá fù
lóng fù
⒈ 抚摸腹部。多形容饱食后怡然自得的样子。
引唐白居易《饱食闲坐》诗：“捫腹起盥潄，下阶振衣裳。”
宋苏轼《寓居定惠院之东》诗：“先生食饱无一事，散步逍遥自捫腹。”
宋范成大《劳畬耕》诗：“何曾识秔稻，捫腹尝果然。”
明王世贞《艺苑卮言》卷七：“﹝江暉﹞好以奇癖字作文。初若不易解，解之得平平耳。 王稚钦有诗嘲之云：‘ 江生突兀扬文风，千奇万怪难与穷……少年往往致讥评，生也不言但捫腹。’”
扪mén（动）〈书〉按；摸：～心自问。
腹读音：fù腹fù(1)（名）基本义：肚子；躯干的一部分。人的腹在胸的下面。通称肚子（dù·zi）。(2)（名）鼎、瓶子等器物中间凸出的部分。