fēng huá
fēng mù
fēng zhàng
fēng dié
fēng yì
fēng huáng
fēng shuǐ
fēng gài
fēng tuán
fēng jìng
fēng huà
fēng xiè
fēng zī
fēng shī
fēng qū
fēng zé
fēng xìng
fēng jǐng
fēng shū
fēng suō
fēng tài
fēng qī
fēng tāo
fēng xuàn
fēng niú
fēng fān
fēng yǔ
fēng lián
fēng wén
fēng hú
fēng yuè
fēng yùn
fēng zuān
fēng xián
fēng piáo
fēng shī
fēng cóng
fēng gàn
fēng sǎo
fēng duì
fēng yán
fēng zhī
fēng xué
fēng jīng
fēng jiǎo
fēng jiào
fēng xī
fēng tuó
fēng féng
fēng mài
fēng zhì
fēng làng
fēng fàn
fēng sāo
fēng bù
fēng yáo
fēng yù
fēng mào
fēng lí
fēng shēng
fēng hán
fēng zhuì
fēng xiāng
fēng yí
fēng sù
fēng dòng
fēng líng
fēng chuán
fēng tái
fēng zāi
fēng tà
fēng gàn
fēng qǐ
fēng zhèng
fēng mào
fēng jì
fēng cù
fēng jì
fēng jí
fēng fān
fēng bēn
fēng lài
fēng gài
fēng xíng
fēng yǔ
fēng lú
fēng láng
fēng liè
fēng diàn
fēng shū
fēng wù
fēng kǒu
fēng mù
fēng cuì
fēng bìng
fēng yù
fēng lú
fēng shì
fēng xùn
fēng hàn
fēng shàn
fēng rǎng
fēng léi
fēng bó
fēng zhú
fēng yàn
fēng qíng
fēng yún
fēng fù
fēng gǎo
fēng qín
fēng quàn
fēng niǎo
fēng biāo
fēng tuán
fēng chá
fēng zhào
fēng yùn
fēng hù
fēng wén
fēng chuí
fēng yì
fēng xiàn
fēng zhēng
fēng yùn
fēng gěng
fēng xíng
fēng fā
fēng mèi
fēng shù
fēng cān
fēng kē
fēng shí
fēng huǎn
fēng zhì
fēng yī
fēng lùn
fēng sì
fēng pō
fēng yù
fēng chuán
fēng diān
fēng ài
fēng yā
fēng líng
fēng lǜ
fēng qiú
fēng xuān
fēng tīng
fēng róng
fēng píng
fēng yǐng
fēng lòu
fēng shēng
fēng hòu
fēng bào
fēng jiāo
fēng jiàn
fēng shǎ
fēng yù
fēng wèn
fēng lǐ
fēng biāo
fēng shén
fēng bàng
fēng jì
fēng tíng
fēng wéi
fēng tiáo
fēng mó
fēng liàng
fēng xīng
fēng xiǎn
fēng fèi
fēng cháng
fēng sú
fēng liáng
fēng lài
fēng qí
fēng shuāng
fēng yān
fēng qiáng
fēng chí
fēng lún
fēng lì
fēng pèi
fēng náng
fēng jǔ
fēng yǎ
fēng mán
fēng tāi
fēng huā
fēng ōu
fēng máo
fēng mí
fēng huì
fēng lián
fēng yǒu
fēng chén
吹。 【组词】：春风风人、有寒疾不可以风
禮读音：lǐ1.“礼”的繁体字。
2.人類的行為規範。《禮記•曲禮上》：“夫禮者，所以定親疏，決嫌疑，別同異，明是非也。”
3.規矩恭敬的態度或行為：“行禮”、“有禮”。《左傳•僖公三十年》：“以其無禮於晉，且貳於楚也。”
4.儀式：“典禮”﹑“婚禮”﹑“喪禮”﹑“成年禮”。
5.表敬意的贈品：“千里送鵝毛，禮輕情意重。”《晉書•卷七十七•陸曄傳》：“及受禮，唯酒一斗，鹿肉一柈。”
6.儒家的經典。見“三禮”條。
7.姓。如漢代有禮賢。
8.祭。《儀禮•覲禮》：“禮月與四瀆於北門外，禮山川丘陵於西門外。”《文選•揚雄•甘泉賦》：“集乎禮神之囿，登乎頌祇之堂。”
9.尊敬、厚待：“禮賢下士”。《呂氏春秋•開春論•察賢》：“魏文侯師卜子夏，友田子方，禮段干木。”