jié zhòu
jié shì
jié màn
jié hàn
jié zhì
jié zhì
jié bào
jié nú
jié xióng
jié lì
jié jiě
jié héng
jié bì
jié jùn
jié nú
jié xīn
jié xiá
jié bèi
jié nì
jié ào
jié è
jié sòng
jié sī
jié qǐ
jié jùn
jié mù
jié jùn
jié zéi
jié shù
jié rán
jié ào
jié ào
jié jié
jié chū
jié lǔ
jié quǎn
jié jiàn
jié huá
jié zhí
jié nüè
jié ào
jié yì
jié nì
⒈ 桀，相传为夏的暴君； 奡，即浇，相传为夏时残暴好斗的人。泛指凶残蛮横的人。
引明吴骐《感时书事寄计子山陆孝曾》诗：“中朝容桀奡，羣丑益鴟张。”
⒉ 蛮横不驯。
引《续资治通鉴·宋太宗至道二年》：“甲子， 辽招讨使萧达兰以準布部长阿鲁端，叛而復降，桀奡难制。”
清洪昇《长生殿·权哄》：“他不拜储君，公然桀奡，这无礼难容圣朝。”