jié zéi
jié ào
jié jiě
jié sòng
jié héng
jié zhì
jié màn
jié zhí
jié hàn
jié ào
jié jùn
jié chū
jié qǐ
jié è
jié bì
jié huá
jié bèi
jié nì
jié nüè
jié xióng
jié jiàn
jié zhòu
jié ào
jié jié
jié xiá
jié nì
jié rán
jié bào
jié lǔ
jié yì
jié nú
jié nú
jié sī
jié lì
jié jùn
jié xīn
jié shì
jié mù
jié ào
jié jùn
jié zhì
jié shù
jié quǎn
⒈ 指战国时宋康王偃。因其荒淫无道如夏桀，故称。
引《史记·宋微子世家》：“君偃十一年，自立为王……淫於酒、妇人。羣臣諫者輒射之。於是诸侯皆曰‘桀宋’。”
《资治通鉴·周赧王二十九年》：“﹝宋康王﹞为长夜之饮於室中，室中人呼万岁，则堂上之人应之，堂下之人又应之，门外之人又应之，以至於国中，无敢不呼万岁者。天下之人谓之‘桀宋’。”
胡三省注：“言其昏暴如桀也。”
桀jié(1)（形）凶暴：～骜不训。(2)（名）夏朝末代的君主；相传是个暴君。
宋读音：sòng宋sòng(1)（名）周朝国名；在今河南商丘一代。(2)（名）朝代。(3)（名）姓。