jié xiá
jié lì
jié nì
jié màn
jié shì
jié yì
jié ào
jié jùn
jié zhì
jié è
jié zhí
jié xīn
jié xióng
jié shù
jié jié
jié sòng
jié ào
jié bèi
jié huá
jié ào
jié nüè
jié mù
jié bào
jié chū
jié zhòu
jié nú
jié rán
jié quǎn
jié bì
jié jiě
jié nú
jié zhì
jié ào
jié jiàn
jié jùn
jié héng
jié jùn
jié hàn
jié sī
jié nì
jié zéi
jié qǐ
jié lǔ
héng huá
jié huá
xiǎn huá
qiáng huá
yín huá
qī huá
jié huá
diāo huá
zǎng huá
jù huá
kuáng huá
piāo huá
jīng huá
lí huá
wán huá
jiān huá
qīng huá
kuài huá
jī huá
háo huá
dà huá
tān huá
zéi huá
xiá huá
chāng huá
xiōng huá
jīng huá
bǎ huá
yóu huá
guǐ huá
xiāo huá
ào huá
xiān huá
jiǎo huá
jū huá
nìng huá
xié huá
xiāo huá
⒈ 凶残狡黠。
引宋苏舜钦《杜公谢官表》：“上则调阴阳之惨舒，外则镇蛮夷之桀猾。”
⒉ 指凶残狡黠之人。
引明唐顺之《叙广右战功》：“公居常有所徵召，虽其深谿絶峝未尝不来，其来虽桀猾宿恶未尝輒杀。”
凶猛而狡黠的人。