bèi liàn
bèi xiǎn
bèi bèi
bèi sè
bèi bǎn
bèi huò
bèi lí
bèi tóu
bèi jīn
bèi shuǐ
bèi liào
bèi jí
bèi wo
bèi shī
bèi tǒng
bèi shēng
bèi xí
bèi lú
bèi dòng
bèi jù
bèi tāi
bèi xiào
bèi hài
bèi cān
bèi zī
bèi zuì
bèi fú
bèi zhǒu
bèi qīn
bèi dī
bèi yù
bèi tǒng
pī hè
bèi náng
bèi zhěn
bèi mǎn
bèi gài
bèi mìng
bèi jiǔ
bèi lěi
bèi shòu
bèi zhǐ
bèi fú
bèi yǔ
bèi dān
bèi shōu
bèi bīng
bèi huǐ
bèi lǜ
bèi dài
bèi gào
bèi pò
bèi chí
bèi chuàng
bèi biān
bèi rù
bèi fēng
bèi xù
bèi cí
bèi yuān
bèi zhào
bèi tiáo
pī yī
bèi jiē
bèi dào
bèi bǔ
bèi jiǎ
bèi fù
bèi mào
bèi huǒ
bèi méng
bèi zhe
bèi lóng
bèi fú
bèi fú
bèi zi
pī fà
bèi lǐ
bèi lì
bèi wō
bèi shí
bèi kòng
bèi bìng
bèi dān
⒈ 披上缁衣。谓出家当僧、尼。僧衣称缁衣，浅黑色。
引宋马令《南唐书·党与传·冯延鲁》：“执节分符，始作大军之帅；被緇削髮，潜为行脚之僧。”
清柴伯廉《明史杂咏·妙秀》：“绣佛誓被緇，白璧完贞守。”
1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。
缁读音：zī缁zī（形）〈书〉黑色：～衣。