bèi cān
bèi lǜ
bèi xù
pī yī
bèi jí
bèi shuǐ
bèi bǔ
bèi zhe
bèi fú
bèi bìng
bèi fēng
bèi liàn
bèi biān
bèi fú
bèi xiǎn
bèi lóng
bèi jiē
bèi dài
bèi bīng
bèi shòu
bèi zī
bèi sè
bèi wō
bèi tāi
bèi wo
bèi jīn
bèi lí
bèi dī
bèi tóu
bèi cí
bèi huò
bèi rù
bèi hài
bèi huǐ
bèi chí
bèi huǒ
bèi gài
bèi zhào
bèi lěi
bèi qīn
bèi lǐ
bèi tǒng
bèi liào
bèi mìng
bèi zi
bèi dān
bèi zhǐ
bèi náng
bèi zuì
bèi mào
bèi fù
bèi mǎn
pī hè
bèi xiào
bèi dòng
bèi gào
bèi dān
bèi bǎn
bèi jù
bèi bèi
bèi lú
bèi tǒng
bèi zhǒu
bèi tiáo
bèi xí
bèi fú
bèi jiǔ
bèi zhěn
bèi méng
pī fà
bèi shōu
bèi lì
bèi pò
bèi dào
bèi jiǎ
bèi fú
bèi yuān
bèi yù
bèi chuàng
bèi yǔ
bèi kòng
bèi shēng
bèi shí
bèi shī
kōng méng
hūn mēng
chén méng
kāi méng
bù méng
fēng méng
wán méng
wú méng
hòng méng
rú méng
miè méng
xìng méng
mí méng
wū méng
cōng méng
yòu méng
tóng méng
bāo méng
duān méng
zhē méng
bèi méng
mì méng
jī méng
fā mēng
kōng méng
hóng méng
jī méng
chán méng
bāo méng
píng méng
zhān méng
jùn méng
yǎo méng
zhuān méng
dōng méng
què méng
máng mēng
nèi měng
gǔ méng
hùn mēng
àn méng
hóng méng
yīn méng
yōu méng
mǔ méng
fēng méng
biāo méng
yù méng
kè méng
xiā mēng
kōng méng
zhōng méng
duō méng
miè méng
mái méng
fù méng
mò méng
bái méng
chōng méng
qī méng
tóng méng
míng méng
diǎn méng
bì méng
féng méng
yú méng
mí méng
míng méng
zhuāng méng
míng méng
gū méng
hún méng
dùn méng
kēng mēng
míng méng
ā méng
yǔ méng
dūn méng
yǎng méng
lài méng
mò méng
guī méng
mián méng
qǐ méng
kùn méng
biǎo méng
sōng méng
qǐ méng
yù méng
jiǎng méng
lóng méng
wěng méng
tài méng
héng méng
tuō méng
mào méng
zhòng méng
xùn méng
jì méng
jǐn méng
hé méng
chéng méng
dà méng
huì méng
jiàng méng
wēi méng
⒈ 蒙受。
引汉班昭《为兄超求代疏》：“天恩殊絶，诚非小臣所当被蒙。”
《后汉书·马援传》：“今赖士大夫之力，被蒙大恩，猥先诸君紆佩金紫，且喜且慙。”
晋陆机《塘上行》：“被蒙风云会，移居华池边。”
1. 睡觉时覆盖身体的东西：被子。被单。棉被。毛巾被。羽绒被。被褥。
2. 盖，遮覆：被覆。泽被后世（恩惠遍及后代）。
3. 遭遇，遭受：被灾。被难（nàn）。
4. 介词，用在句中表示主讲是受事者：他被（老板）辞退了。
5. 用在动词前，表示受动：被动。被告。被批评。被剥削。
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。