pāo shí
pāo liáng
pāo duǒ
pāo lí
pāo chí
pāo duǒ
pāo shī
pāo pán
pāo fú
pāo shè
pāo chǔ
pāo sǎ
pāo gē
pāo bó
pāo yā
pāo duǒ
pāo sǎ
pāo lún
pāo bié
pāo qiāng
pāo chē
pāo wán
pāo fèi
pāo guāng
pāo hán
pāo zhǎn
pāo shù
pāo zhì
pāo chú
pāo shēng
pāo lù
pāo wén
pāo luò
pāo yàng
pāo mài
pāo rēng
pāo diào
pāo tuó
pāo què
pāo kōng
pāo huāng
pāo shān
pāo zhuān
pāo máo
pāo chū
pāo piě
pāo duǒ
pāo shě
pāo máo
pāo shǎn
pāo liǎn
pāo kāi
pāo shòu
pāo qǔ
pāo máo
pāo gē
pāo zhì
pāo qì
pāo guān
pāo duǒ
pāo duǒ
pāo fèi
dàng fèi
yān fèi
huī fèi
duò fèi
jǔ fèi
cán fèi
tuó fèi
gǔ fèi
diāo fèi
biǎn fèi
kōng fèi
qǐn fèi
kāi fèi
xū fèi
gǎi fèi
pò fèi
dài fèi
tuí fèi
chú fèi
qì fèi
jìn fèi
pái fèi
pǐ fèi
kuàng fèi
kū fèi
liú fèi
qǐ fèi
bǎi fèi
juān fèi
bào fèi
luán fèi
pú fèi
fàng fèi
mào fèi
jiǎn fèi
wěi fèi
hào fèi
shuāi fèi
diāo fèi
pāo fèi
piān fèi
yì fèi
kùn fèi
huǐ fèi
cī fèi
lóng fèi
píng fèi
quē fèi
xíng fèi
è fèi
bà fèi
máng fèi
bìng fèi
tiǎn fèi
yān fèi
xiū fèi
bī fèi
zhōng fèi
yán fèi
yù fèi
què fèi
xiū fèi
tū fèi
sān fèi
chè fèi
dùn fèi
lóng fèi
xiāo fèi
kuàng fèi
yōu fèi
shāng fèi
chù fèi
shěn fèi
tuì fèi
tuí fèi
dùn fèi
bìn fèi
huāng fèi
hén fèi
yīn fèi
làng fèi
bì fèi
xǐ fèi
wú fèi
xīng fèi
lún fèi
zuò fèi
huài fèi
duò fèi
shū fèi
pàn fèi
wěi fèi
yīn fèi
xuán fèi
tíng fèi
chí fèi
dù fèi
xián fèi
zhuī fèi
⒈ 荒废。
引五代王定保《唐摭言·切磋》：“休，图之中表，长於八韵，向与子华同砚席。晚年抛废，归镜中别墅。”
⒉ 犹抛荒。
引清黄六鸿《福惠全书·教养·垦荒田》：“人民流散，渐致抛废。”
抛pāo(1)（动）扔；投掷：～球｜～物体｜～砖引玉。(2)（动）丢下：～妻别子。(3)（动）抛售。
废读音：fèi废fèi(1)（形）不再使用；不再继续：作～。(2)（形）没有用的或失去了原来作用的：～料｜～票｜～气｜～渣｜～水｜～纸。(3)（形）残废：～疾（残废）。