tuí fēng
tuí lòu
tuí bō
tuí chí
tuí gāng
tuí táng
tuí huán
tuí bèi
tuí tuó
tuí fǎ
tuí yǐng
tuí nián
tuí huǐ
tuí yán
tuí duò
tuí fá
tuí líng
tuí huī
tuí guāng
tuí lún
tuí shé
tuí bāo
tuí cuì
tuí rán
tuí kuī
tuí mǐ
tuí huà
tuí méng
tuí què
tuí lǎo
tuí shāng
tuí làn
tuí qì
tuí cuò
tuí zhǐ
tuí lèi
tuí yù
tuí chè
tuí zhì
tuí tà
tuí wěi
tuí chǐ
tuí shì
tuí tuó
tuí wú
tuí fèi
tuí sàng
tuí lǒng
tuí tà
tuí cán
tuí luò
tuí duò
tuí pǐ
tuí liè
tuí bì
tuí yōu
tuí táng
tuí lòu
tuí yún
tuí liú
tuí líng
tuí nào
tuí fàng
tuí jī
tuí dàn
tuí dàng
tuí duò
tuí quē
tuí líng
tuí diàn
tuí qiān
tuí bèn
tuí xiàng
tuí suō
tuí yuān
tuí huāng
tuí dǎo
tuí làng
tuí bài
tuí yuán
tuí jìng
tuí qiǎo
tuí bì
tuí jué
tuí sàn
tuí qiàn
tuí fā
tuí ěr
tuí pò
tuí dùn
tuí xiǎng
tuí jiān
tuí ruán
tuí yán
tuí tiān
tuí yǐ
tuí shān
tuí yuàn
tuí mìng
tuí zòng
tuí shuāi
tuí làn
tuí tà
tuí xíng
tuí àn
gǎi fèi
yān fèi
chú fèi
dù fèi
duò fèi
tuí fèi
xuán fèi
huī fèi
yì fèi
bì fèi
fàng fèi
yù fèi
tiǎn fèi
xīng fèi
pò fèi
jìn fèi
diāo fèi
xiū fèi
xíng fèi
xiāo fèi
bà fèi
yīn fèi
pǐ fèi
chí fèi
dài fèi
jǔ fèi
bìn fèi
duò fèi
zhuī fèi
biǎn fèi
sān fèi
jiǎn fèi
yán fèi
diāo fèi
chù fèi
pàn fèi
zhōng fèi
quē fèi
huǐ fèi
xián fèi
kāi fèi
qì fèi
shū fèi
lóng fèi
kuàng fèi
tuì fèi
tū fèi
xū fèi
què fèi
shěn fèi
pú fèi
máng fèi
bìng fèi
kū fèi
pāo fèi
pái fèi
juān fèi
shāng fèi
tuó fèi
yīn fèi
kōng fèi
wěi fèi
kùn fèi
è fèi
làng fèi
qǐ fèi
luán fèi
xiū fèi
lóng fèi
yān fèi
xǐ fèi
huāng fèi
píng fèi
hén fèi
qǐn fèi
bào fèi
dùn fèi
zuò fèi
liú fèi
tíng fèi
chè fèi
kuàng fèi
mào fèi
bǎi fèi
huài fèi
cán fèi
tuí fèi
yōu fèi
shuāi fèi
gǔ fèi
bī fèi
cī fèi
hào fèi
piān fèi
lún fèi
dùn fèi
wú fèi
wěi fèi
dàng fèi
颓废tuífèi
(1) 颓毁荒废
hAo86.例颓废情绪例颓废派英dispirited;decadent;declining⒈ 倾圮荒废。
引《后汉书·翟酺传》：“太尉赵熹以为太学、辟雍皆宜兼存，故并传至今。而顷者頽废，至为园採芻牧之处，宜更修缮，诱进后学。”
一本作“穨废”。 唐高彦休《唐阙史·太清宫玉石像》：“丞相范阳公为太清宫使，因命葺修頽废之所，工役掘地，得玉石人。”
明李介《天香阁随笔》卷一：“且其地原有二贤祠，今虽頽废，而双冢屹然见存。”
冰心《寄小读者》十六：“虽然有的只是颓废剥落的城垣宫殿，却都令人起一种‘仰首欲攀低首拜’之思，可爱可敬的五千年的故国呵！”
⒉ 衰颓废弛。
引《明史·周嘉谟等传赞》：“光熹之际，朝廷多故。又承神宗頽废之餘，政体怠弛，六曹罔修厥职。”
⒊ 意志消沉，精神委靡。
引杨沫《青春之歌》第一部第十一章：“一个穿着灰布棉袍、留着一头颓废的长发、有个长而难看的驴脸，约莫三十岁的男子说了话。”
穨廢：颓毁荒废。 《后汉书·翟酺传》：“太尉赵熹以为太学、辟雍皆宜兼存，故并传至今。而顷者穨废至为园採芻牧之处。”
衰颓、倒塌。
如：「他自从双亲过世后，精神就一直颓废不振。」
颓(1)（动）坍塌。(2)（形）衰败。(3)（形）委靡。
废读音：fèi废fèi(1)（形）不再使用；不再继续：作～。(2)（形）没有用的或失去了原来作用的：～料｜～票｜～气｜～渣｜～水｜～纸。(3)（形）残废：～疾（残废）。