shì shuǐ
shì qī
shì háng
shì cháng
shì míng
shì tí
shì pàn
shì jì
shì lùn
shì shì
shì bō
shì xīn
shì jiàn
shì chuān
shì guān
shì shé
shì chūn
shì diǎn
shì zhōu
shì yàng
shì tiě
shì chǎng
shì jì
shì yǔ
shì zhǐ
shì dǎn
shì kǎo
shì bǐ
shì dú
shì běn
shì pāi
shì jiǔ
shì chà
shì dú
shì dēng
shì cè
shì yī
shì yòng
shì chú
shì liàn
shì tīng
shì bā
shì duì
shì zuì
shì huā
shì cái
shì zhì
shì kè
shì zhì
shì lìng
shì lì
shì piàn
shì kān
shì quán
shì bàn
shì yā
shì zhōng
shì kàn
shì dǐng
shì lì
shì chá
shì lǜ
shì yìng
shì shǔ
shì chá
shì shè
shì chéng
shì chē
shì guǎn
shì yàn
shì guǎn
shì bǔ
shì pù
shì biǎo
shì chǎn
shì gòng
shì xiāo
shì zhòng
shì mò
shì kè
shì wéi
shì xuǎn
shì xiào
shì ér
shì tàn
shì chǎn
shì xián
shì lù
shì jǔ
qiān pàn
yùn pàn
tóng pàn
jiǒng pàn
pī pàn
pōu pàn
shè pàn
qiān pàn
shì pàn
gōng pàn
diào pàn
hú pàn
chū pàn
xié pàn
yán pàn
lí pàn
guǐ pàn
shū pàn
qū pàn
bù pàn
nèi pàn
gōng pàn
gǎi pàn
chá pàn
jué pàn
dà pàn
yuán pàn
tōng pàn
bèi pàn
zhǔ pàn
zhū pàn
fēn pàn
wǔ pàn
xuān pàn
huǒ pàn
kē pàn
quán pàn
zhōng pàn
zhì pàn
píng pàn
lùn pàn
lián pàn
shěn pàn
tán pàn
tán pàn
kǎo pàn
huā pàn
cái pàn
guī pàn
⒈ 唐代选拔人才的考试项目之一。考察其审定文字的能力以断定其文理是否优长。参阅《新唐书·选举志下》。
引《新唐书·选举志下》：“凡试判登科谓之‘入等’。”
《初刻拍案惊奇》卷五：“有个姓刘的，是个应袭公子，到京师袭荫求官……吏部试判已毕，道是必成。”
清顾炎武《日知录·判》：“试判起於唐高宗时，初吏部选才，将亲其人覆其吏事，始取州县案牘疑议，试其断割，而观其能否……限未至而能试文三篇，谓之‘宏词’，试判三条，谓之‘拔萃’，亦曰‘超絶’。”
试shì(1)（动）试验；尝试：～行｜～制。(2)（名）考试：～卷｜口～。
判读音：pàn判pàn(1)（动）分开；分辨：～断。(2)（动）显然（有区别）：～若两人。(3)（动）评定：批～｜～卷子。(4)（动）判决：审～｜～案。