pōu cí
pōu zhuó
pōu miàn
pōu biàn
pōu liè
pōu fú
pōu zhì
pōu fù
pōu pò
pōu jiě
pōu yuān
pōu pàn
pōu zhōng
pōu ài
pōu luǎn
pōu duàn
pōu lǐ
pōu yí
pōu zhāi
pōu sù
pōu pàn
pōu cái
pōu shì
pōu huō
pōu zhú
pōu míng
pōu xīn
pōu lù
pōu zòu
pōu chén
pōu shī
pōu tuán
pōu bō
pōu yàn
pōu xī
pōu lí
pōu shuō
pōu xī
pōu bái
pōu gū
pōu shì
pōu biàn
pōu sàn
pōu liè
pōu kè
pōu gē
pōu bié
pōu fēn
pōu xī
shè pàn
tán pàn
shì pàn
shū pàn
huǒ pàn
qū pàn
tóng pàn
qiān pàn
zhū pàn
yùn pàn
zhì pàn
quán pàn
dà pàn
lián pàn
shěn pàn
bèi pàn
wǔ pàn
pōu pàn
gōng pàn
zhǔ pàn
lùn pàn
tōng pàn
nèi pàn
guī pàn
pī pàn
yuán pàn
kǎo pàn
lí pàn
gōng pàn
xuān pàn
chū pàn
jué pàn
hú pàn
huā pàn
tán pàn
zhōng pàn
gǎi pàn
cái pàn
kē pàn
yán pàn
bù pàn
guǐ pàn
jiǒng pàn
qiān pàn
píng pàn
xié pàn
diào pàn
chá pàn
fēn pàn
亦作“剖泮 ”。开辟；分开。
辨别；判断。
⒈ 亦作“剖泮”。开辟；分开。
引《韩非子·解老》：“唯夫与天地之剖判也具生，至天地之消散也不死不衰者谓常。”
《史记·郦生陆贾列传》：“中国之人以亿计，地方万里，居天下之膏腴，人众车轝，万物殷富，政由一家，自天地剖泮未始有也。”
《古今小说·张道陵七试赵昇》：“从来混沌剖判，便立下了三教。”
郭沫若《十批判书·吕不韦与秦王政的批判》：“把五行配于节季，更把五德的终始作为天地剖判以来的转移过程，这不用说是五行的观念论化。”
⒉ 辨别；判断。
引《淮南子·要略》：“总要举凡，而语不剖判纯朴。”
《南史·隐逸传下·马枢》：“枢乃依次剖判，开其宗旨，然后枝分派别，转变无穷。”
《醒世恒言·陆五汉硬留合色鞋》：“二人各争执是自己的兜肚儿。众人不能剖判。”
分析剖辨。
剖pōu(1)（动）破开：～开｜解～｜～腹。(2)（动）分辨；分析：～解｜～明事理。
判读音：pàn判pàn(1)（动）分开；分辨：～断。(2)（动）显然（有区别）：～若两人。(3)（动）评定：批～｜～卷子。(4)（动）判决：审～｜～案。